Zomerregen

We zitten en praten, maar ik kan niet zeggen over wat.
Onze woorden zijn trillingen in de lucht,
maar hun betekenis verdwijnt in de doofpot in mijn hoofd.
Herinneringen wassen mijn gevoel als bloedhete zomerregen.

We drinken zwarte koffie
Ik denk aan de kleur lila en probeer in slaap te vallen.
Mijn bloed is zo heet als de inkt waar mee ik schrijf, verdunde zure zomer regen.

Je sloot mij in je verharde hart.
Geen verontschuldigingen en geen uitstel
Wat ik ooit wilde, wil ik nu niet meer.
Ik denk aan de fanfare, oorlogsvoering en hete zomer regen

Verdomme, verdomme neem alles terug wat je zei.
Als je bent vertrokken naar waar ik nu ben, ben je op de verkeerde plaats.
Jouw leugens zonder doel vermengd met hete zware zomerregen vertragen mij.

Ik speelde braaf mijn rol in jouw schaakspel
Jij speelde met mijn geest met trucjes die affectie leken
Maar niets duurt voor eeuwig
Zeker geen sneeuwpop in hete zomerregen

Vond je dit gedicht mooi, lees dan de aangepaste latere versie hier ook. Welke vind je mooier.