Wordt het even te veel? Hier herken je het aan.
Soms wordt het iedereen te veel. Druk, druk, druk. We hebben het allemaal wel eens druk. Dat is echt niet erg. We hebben ook allemaal wel eens spanning, maar hoe weet je nu dat het geen gezonde spanning meer is. Als ik terug denk aan het jaar voordat ik overspannen werd, waren de signalen er allang. De volgende tekenen kunnen aangeven dat je echt te veel hooi op je vork neemt.
Je slaapt slecht en bent daardoor altijd moe
Ik maakte lange dagen en had het druk, je zou denken dat ik als een blok in slaap viel, maar niets was minder waar. Ik bleef nachten wakker en als ik dan sliep dan werd ik moe wakker en plofte elke avond weer uitgeput op de bank. Een drukke geest en drukke gedachtes maken nu eenmaal moe.
Soms voel ik nu weer het zelfde opkomen, dan ben ik weer over me grenzen gegaan en moet ik weet even rust inbouwen. Dan ga ik op tijd naar bed, een routine zorgt voor rust namelijk. Ik eet dan even geen suiker want suiker geeft pieken in mijn bloedsuiker en dat geeft onrust, geen netflix meer en een lekker kopje kamille thee voor het slapen.
Je hebt geen behoefte aan gezelligheid
Elke vorm van sociaalcontact was in de jaren 2016 en 2017 een grote, grote belasting. Ik sloot mezelf het liefste op in huis. En hoewel dat helemaal niet slecht is, ik blijf tenslotte introvert maakt dat kluizenaarsbestaan mij niet gelukkig. Een goed gesprek met een vriend of vriendin doet me dan ontzettend goed. Of een weekendje weg met mijn vader, dan kunnen we uren wandelen zonder een woord te zeggen en toch gaan we een diepgaand gesprek niet uit de weg. Het is belangrijk dat als het minder met je gaat je het sociale contact zoekt dat het beste bij je past.
Je kunt je niet goed concentreren
Minder alert zijn, een soort mist in mijn hoofd en mijn aandacht maar moeilijk bij dingen kunnen houden is een teken dat ik te veel van mezelf gevraagd heb. Mijn gedachten zijn vol, springen heen en weer en dat maakt het natuurlijk lastig me te concentreren op 1 ding. Hierdoor ga ik soms uitstelgedrag vertonen en door alles wat er dan nog moet wordt mijn stress alleen maar sterker.
Als ik dit merk weet ik ook het wordt me allemaal weer eens te veel. Dan is het tijd om prioriteiten te gaan stellen. Daarbij vraag ik mezelf wel af wat het belangrijkste is dat gedaan moet worden, dit zet ik boven aan op mijn prioriteitenlijstje, ik vraag me dan ook af wat ik kan uitbesteden of delegeren (weinig meestal) en wat helemaal kan vervallen. Daarna ga ik een voor een de taakjes af. Het weg strepen van zo’n klein taakje geeft ook echt een boost.
Je bent onwijs emotioneel
Ik wil telkens huilen. Alles wat mijn leidinggevende toen zij bracht mij in tranen, elke zielig liedje op de radio had het zelfde effect. Ik vocht er tegen, vond mezelf een doos, want ik had geen reden om verdrietig te zijn.
Nu laat ik de tranen gewoon komen, zodat dingen uit mijn systeem komt. Het fietstochtje naar mijn werk is hier vaak het aangewezen moment voor.
Je kunt je niet echt ontspannen
Vaste schouders, pijn in je rug, Erg onrustig. Ontspannen lukt niet.
Merk ik dat, dan is het echt tijd om ontzettend snel te gaan ontspannen. En vaak lukt dat niet door een rustige wandeling of een terasje. Nee in dit geval moet meestal eerste onrust eruit door keihard tegen de wind in te fietsen.
Herken je de bovenstaande punten ook bij jezelf? Dan is het tijd voor actie. Zorg dat je die stress kwijt raakt.
