Blog,  Persoonlijke ontwikkeling

Worden wie je in essentie bent

Hoe wordt je wie je bent? Dat is een gekke vraag. Want je kunt niet iemand anders zijn. Je bent wie je bent.
Je kunt je wel anders voordoen. Je voordoen als iemand anders kost veel energie en is moeilijk vol te houden. Maar hou kun je dan zijn wie je echt bent? Het begint natuurlijk met zelfkennis want als je niet weet wie je bent, hoe kun je je dan gedragen als jezelf.

Ken jezelf

Ken u zelf, stond 2000 jaar geleden al boven het orakel van Delphi in Griekenland. Met zelfkennis begint alle wijsheid. Als je jezelf niet kent is het erg moeilijk de goede richting in het leven te bepalen en zitten we onszelf dwars in onze ontwikkeling. Zelfkennis houdt in dat we eerlijk naar ons zelf kijken, met onze positieve en negatieve kanten. Als je de duistere kant van jezelf niet kent, kun je er niet mee leren omgaan.



Zelfacceptatie

Om van zelfkennis tot persoonlijke groei te komen, is zelfacceptatie van groot belang. Kun jij jezelf accepteren, precies zoals je bent, met al je negatieve en positieve kanten? Dit is voor veel mensen moeilijk. De meesten van ons hebben het idee dat we beter, slimmer of aantrekkelijker moeten zijn dan we zijn. We willen indruk maken op anderen en onszelf ervan overtuigen dat we wel degelijk de moeite waard zijn. Het gevolg: we straffen onszelf voor wie we zijn en proberen met alle macht te voldoen aan één of ander idioot ideaalbeeld. Het is de kunst om met mildheid naar jezelf te kijken en je negatieve eigenschappen en/of eigenschappen die moeilijk te veranderen zijn, te accepteren. Niets in jou is onbelangrijk. Pas wanneer je onder ogen durft te zien wat er allemaal in je is zonder oordeel, ontstaat er ruimte voor ontwikkeling. Soms voel je je anders dan anderen en probeer je je aan te passen. Het is een kunst om anders te zijn.

Je ware zelf

Vaak zien wij onszelf alleen in de rollen die wij hebben. Je bent werknemer, moeder, dochter, reiziger, boogschutter etc. Maar wij zijn zoveel meer dan dat. En er is een gemeenschappelijk delen in al deze rollen. Je ware essentie is het gemeenschappelijk in deze rollen, maar houd ook verband met je misse en principes. Als je je thuis voelt bij jezelf dan klopt het.

Je ware zelf is net als de wereld om ons heen constant in beweging. Je bent nu iemand maar volgende week ben je net ietsjes anders. De uitspraak van zo ben ik nu eenmaal is een makkelijke overlevingsstrategie. Mensen veranderen en jij dus ook, al kan die ene vervelende eigenschap ontzettend moeilijk zijn om te veranderen.
Feitelijk kun je niemand anders dan jezelf zijn. Toch kan het zijn dat we ons te veel vereenzelvigen met de rol die we vervullen en daar worden we echt niet gelukkiger van.

Oude patronen

Oude patronen zijn niet makkelijk te veranderen. Sommige zijn diep in gesleten. Het lopen over begaanbare paden is nu eenmaal de makkelijke weg, maar niet altijd de mooiste of de kortste.
De eerste stap is erkennen welke gedragspatronen er zijn en deze te erkennen als overbodig of als iets dat juist verbeterd moet worden. Altijd ja zeggen hielp een lange tijd, vooral in je jeugd, maar nu is het niet meer houdbaar. Probeer af en toe iets nieuws uit.

Je persoonlijkheid, de verschillende rollen die je vervult, is in belangrijke mate verbonden met je geschiedenis. Je rollen zijn hierbij gebaseerd op overtuigingen over jezelf die ook beperkend kunnen zijn en gerelateerd aan angsten. Vanuit een oud beeld over jezelf reageer je niet op wat er ‘nu’ gebeurt, maar op iets ‘ouds’ als een herhalend patroon.

En nu?

En nu je dit weet, wat kun je nu praktisch doen om dichter bij jou essentie te komen. Tja, het belangrijkste is je eigen weg volgen, maar hieronder wat mij weg is op dit momenten.
– Besef dat dit inzicht al een hele grote stap is. Als je werkelijk durft toe te geven aan jezelf dat je oude patronen hebt en daarmee niet bij jouw essentie blijft, ben je al goed op weg.
– Weet je intussen wanneer je terug valt in de oude patronen probeer dan precies het tegenover gestelde te doen. Ik ben een afwachter, een volger, en in groepscoaching wacht ik altijd tot het laatste om voor de groep te gaan staan. De hele tijd ben ik nerveus en angstig. Nu probeer ik zo vroeg mogelijk aan de beurt te zijn. Daarmee neem ik controle en ben ik er sneller van af. Af en toe durf ik niet het initiatief te nemen en dan heb ik dus weer heel lang zenuwen.
– Heb geduld en compassie met jezelf. Verwacht niet van jezelf dat je dit zomaar even oplost. Het kan zijn dat het juist jouw strategie is om alles zelf te doen, tja, dat maakt het wat lastiger. Maar sommige dingen kun je gewoon niet alleen, hoef je ook niet meer alleen te doen.
– Soms is het lastig om een patroon te doorbreken omdat er pijn onder zit. Je bent je zo gaan gedragen uit nare ervaringen of omdat het niet anders kon in je gezin. Van belang is om dit pijn op te lossen, zodat je je verleden niet steeds mee neemt in het NU en het patroon herhaalt bij mensen die niets te maken hebben met je verleden.
– Gebruik humor en lach om jezelf. Lach eens om jezelf wanneer je ‘het weer doet’. Neem je gevoelens niet altijd serieus, want er is meer dan jouw gevoel. Het lost het niet op, dat is zeker waar, het verzacht wel.

Zoals ik al schreef je moet hier je eigen weg in vinden eentje die bij jouw essentie past. Wat is jouw weg?

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

%d bloggers liken dit: