Woestijn

Ik zoek naar hem in duistere visioenen.
Ik ga terug in mijn geest naar waar ik hem voor het laatst heb gezien.
Een zinloze illusie heeft mij geleid tot middenin in een liefdeloze woestijn.
Ik verlangde naar zijn aandacht als een junk naar een spuit.

Diep in mijn hart weet ik dat alles is vervormd.
Ik hou niet echt van hem,
maar ben gewoon een slecht verliezer.

Het leven stroomt langzaam op dit moment,
want ik verloor bijna mijn baan.
Mijn geld en tijd verspild aan hem.

Terug kijkend herken ik mijn slechte keuzes, toch zou ik het weer doen.
Ik heb geen spijt, ik heb nooit spijt
De onvermijdelijke schade herstellen kost echter tijd.

Kan ik vernieuwen? Kan ik hierdoor groeien?
Het leven kent evenveel ups en downs als de woestijnduinen
Maar kan ik  in de woestijn niet ten volle bloeien?

Alles wat ik nodig heb is een vruchtbare oase.
Wandelen op het hete zand is pijnlijk, maar ik moet het proberen.
Ik begin mijn reis opnieuw.
Zal ik ooit leren?

Zal ik ooit sterk genoeg zijn
om niet voor zoete leugens te bezwijken.
Ik kan alleen maar hopen.
Immers, de woestijn is nooit eindeloos hoewel het zo kan lijken.