Winterboom

Net als de eenzame winterboom
met uitgestrekte kale takken
als een zwart, donker skelet
sta je daar, ontwijkt me
met een lege, doodse blik.

Kon ik je de zomer maar geven
de zon laten schijnen op je huid.
De felle warmte van liefde
zou je hart doen smelten
en je gezicht met een lach vullen.

dit gedicht verscheen eerder in de schaduw van de liefde