Wees lief voor jezelf: geef grenzen aan (5/5)

Ik gaf nooit mijn grenzen aan. Als er iets van mij werd gevraagd of verwacht, deed ik dat. Automatisch bijna, zonder stil te staan bij mijn gevoel, zonder na te denken of ik het wel wilde. Als kind zorgde dit ervoor dat vriendinnen over mij heen liepen. Ze konden lekker makkelijk de baas over mij spelen: ik zei toch nooit nee.  Weer later kwam ik mijn onvermogen om grenzen aan te geven tegen op werk.  Als er vervelende klusjes waren of er moest worden overgewerkt, was ik altijd de pineut. Tot het op een dag genoeg was.  Ik stortte in en was overspannen.  Mijn lichaam gaf aan dat ik niet meer kon.  Grenzen stellen heb ik nooit geleerd. Ik vond het egoïstisch. Ik ben een pleaser. En nu?

Wat maakt het moeilijk om grenzen aan te geven?

Er zijn verschillende redenen of gedachten die ervoor kunnen zorgen dat je het lastig vindt om grenzen aan te geven. Angst, onzekerheid, vermoeidheid, onverwachte situaties of gebrek aan ervaring werken je vaak tegen als het gaat om grenzen aangeven. Als jij moeite hebt met grenzen aangeven, herken je je vast in één of meerdere van deze uitspraken:

Ik ben bang dat, als ik mijn grens aangeef, mensen mij zullen afwijzen.

Ik was bang om nee te zeggen tegen vrienden, omdat ik dacht dat ze dan nooit meer wilde afspreken. Ik durfde geen grenzen aan te geven bij collega’s, omdat ik dacht ze me niet meer aardig vonden of achter mijn rug om zouden praten. Ik durfde geen nee te zeggen in mijn relatie, want ik was bang om gedumpt te worden.

Ik durf geen grenzen aan te geven, omdat ik dan ruzie krijg.

Ik vind conflicten verschrikkelijk. En ben bang voor ruzies. Ik sta niet heel sterk in mijn schoenen en doe dus liever dingen die ik niet wil dan de confrontatie aangaan.

Ik mag geen grenzen aangeven, want dan faal ik.

Ik stelde altijd hoge eisen aan mijzelf. (ook aan anderen trouwens) Als ik nee zei had ik het gevoel dat ik faalde. Ik wilde mezelf graag bewijzen, ik was toch flexibel en sterk. Ik had niet door dat door mijn grenzen aan te geven de kans om zwak te zijn veel minder groot is.

Ik voelde pas achteraf dat iemand mijn grens over was gegaan.

Ik was uiteindelijk zo gewend aan mensen die mijn grenzen over gingen dat ik het helemaal niet meer voelde. Pas achteraf realiseerde ik me dat het foute boel was. Achteraf als ik iets beloofd had en daarna kotsend boven de wc stond van de spanning en uitputting.

Ik realiseerde mij pas later dat ik de optie had om mijn grens aan te geven.

Op sommige moment werd ik zo overvallen door de situatie of wat iemand vroeg dat het helemaal niet in mij opkomt dat ik ook nee kan zeggen. Ik zag gewoon niet dat er een andere mogelijkheid was dan te doen wat mij gevraagd werd.

Grenzen aangeven is lastig.
Het is lastig, grenzen aangeven. Maar het is ook nodig.  Het is liefde vol naar jezelf toe om te leren grenzen aan te geven.  Door grenzen aan te geven:

Kom je voor jezelf op. Voor jezelf opkomen is belangrijk, omdat je hiermee tegen jezelf en de buitenwereld zegt ‘ik ben waardevol’.

Krijg je meer zelfvertrouwen. De eerste keren is het misschien ongemakkelijk en voel je je onzeker over de grenzen die je hebt aangegeven, maar uiteindelijk overwin je jezelf

Krijg je respect van anderen. In het begin zullen mensen wellicht verrast zijn, dat jij je grenzen aangeeft. Er zullen ook mensen zijn die het niet willen accepteren. Een baas die altijd van jou gewend is dat je het vuile werk opknapt, zal flink balen als jij opeens voor jezelf opkomt. Maar uiteindelijk zullen mensen je alleen maar meer respecteren. Respect ontvangen van anderen, begint met respect tonen voor jezelf.

Ben je minder snel moe. Voortdurend over je grenzen heen gaan, kost ontzettend veel energie. Je doet dingen die je eigenlijk niet wilt doen, waar je eigenlijk geen tijd voor hebt, die eigenlijk teveel gevraagd zijn. Als je hiermee stopt, houd je energie over voor dingen waar je wél gelukkig van wordt achter staat.

Heb je minder last van spijt en schuldgevoelens. Als je voor jezelf kunt opkomen doe je minder vaak dingen waar je achter af spijt van hebt.

Genoeg redenen dus om je grenzen aan te geven.

Grenzen aangeven is liefdevol en je kunt het echt leren. Het is niet makkelijk te leren, het gaat niet in een keer, maar je kunt het leren. Hier geef ik tien tips hoe je dit kunt leren.

Lees hier de andere delen in deze serie”: 
1 Compassie
2 luister naar je lichaam
3 Accepteer ongemakkelijkheid
4 praat over wat je voelt