Wat onweer, spinnen, naalden,liften en de tandarts met elkaar gemeen hebben.

Het is weer donderdag. De dag in de week waarop ik extra dankbaar wil zijn. Ik ben voor veel dingen dankbaar in mijn leven. En net als bijna iedereen heb ik ook veel om dankbaar voor te zijn. Ook voor onweer, spinnen, liften, naalden en de tandarts zou ik dankbaar willen zijn. Ik denk dat iedereen begrijpt dat ik al deze dingen voor angst stonden in een bepaalde periode van mijn leven. Ik denk er nu aan en ik voel me dankbaar. Ik voel me vooral dankbaar dat ik de steun en de kracht had om deze angsten (bijna) te overwinnen.

Onweer
Ik schrijf dit stukje op het moment dat het buiten dondert en bliksemt. Ik denk aan heel vroeger. Ik was bang voor onweer. Hoe ben ik daar overheen gekomen? Ik weet het niet. Het is vanzelf weggegaan. Nu ik dit stukje schrijf en het buiten onweert ben ik niet bang, maar geniet van de droogte en warme binnen. Het maakt me extra dankbaar dat ik niet buiten hoef te zijn. Het maakt mij ook nederig voor het feit dat moeder natuur zo krachtig is. Waar ik ooit bang was, geniet nu onweer.

Spinnen
Welk meisje is niet bang voor spinnen? Ik ben daar echt geen uitzondering op. Ook hier weet ik niet hoe ik er overheen ben gekomen, maar op een bepaald moment had ik spinnen in potjes als huisdier. Ik ben niet meer bang voor spinnen. Als ik een spin zie ben ik dankbaar voor het beestje, anders hadden we nog meer muggen.

Naalden
Injectienaalden wel te verstaan. Ooit heeft mijn tandarts, toen ik acht was mij vastgehouden, terwijl hij mij een verdovingsprik in mijn wang gaf. Ik was bang en wilde niet. Ik heb hem geschopt. Mijn moeder lag toen in het ziekenhuis en mijn oma moest van de tandarts op de gang wachten. Ik was alleen.

Ik weet dat hier de bron voor mijn vele angsten zit.
Voor naalden ben ik niet meer bang. Ik ben eroverheen gekomen, omdat ik moest. Mijn leven hing af van een infuus en daarna van bloedonderzoek. Ik ben nu dankbaar dat er injectienaalden zijn.  Zonder injectienaalden was ik er niet geweest. Ik had dit niet kunnen schrijven.

Liften
De angst is rond de zelfde periode ontstaan als de angst voor de tandarts en naalden, dankzij de film “de lift”. Ik weet niet of hij op tv was of dat iemand hem op video had, maar rond deze tijd heb ik deze film “per ongeluk”gekeken. Ik was er echter te jong en te gevoelig voor. Ik ben zo lang bang geweest voor liften.
Hoe ik over deze angst ben heen gekomen?  Door het gewoon te doen. Ik woon intussen op 8 hoog en met boodschappen de trap op is niet echt makkelijk. Door elke keer met boodschappen de lift te nemen ging het steeds makkelijker en stap ik nu een lift in zonder erbij na te denken. En met zware boodschappen ben ik dankbaar dat er liften zijn.

De Tandarts
Ik ben bang voor de tandarts. Ik ben nog steeds bang voor de tandarts. Dentofobie noemen ze het ook wel. Er is een groep van 500.000 tot 800.000 mensen die net zo bang zijn voor de tandarts als ik. Zo bang dat ze gewoon niet meer gaan. Ik ben dus duidelijk niet de enige. Waar het bij mij vandaan komt is wel duidelijk. Ik heb eigenlijk alleen maar pijnlijke ervaringen met tandartsen. Zal dit ooit verbeteren?  Als ik naar mijn andere fobieën kijk dan zal dat vast gebeuren. Op een dag zal ik ook dankbaar zijn voor de tandarts. Misschien maandag al, als ik terug moet.

Is er iets waar jij ooit bang voor was of heb jij tips voor mij om ook die laatste fobie te overwinnen?