Wat maakt ons gelukkiger, stabiliteit of verandering?

Ik ben  dankbaar voor de tijden van stabiliteit, ook ben ik dankbaar voor de veranderingen die ik heb doorgemaakt en de laatste weken en jaren. Ik moet eerlijk toegeven dat ik de laatste weken wel weer aan wat rust toe ben. Dus  vroeg ik mij af wat maakt mij nu gelukkiger verandering of stabiliteit? Hebben we niet van allebei nodig en zo ja waarom wordt ik dan zo moe soms van verandering? Waarom verveelt stabiliteit soms?

Kiezen

Hoe zou jij jezelf omschrijven, als een persoon met vleugels of misschien juist als iemand met wortels? Vaak is het niet makkelijk om tussen de twee te kiezen, tussen stabiliteit en verandering.
Het leven is niet zwart-wit. Ons leven is gekleurd in grijstinten. Het wordt gevuld door allerlei piepkleine omstandigheden die ons van het ene naar het andere pad leiden. Die ons van vandaag naar morgen leiden.
Soms voelen we de onverklaarbare drang om onze vleugels uit te slaan en te ontsnappen uit het leven dat we op dat moment leiden. Om te ontsnappen uit hetgeen ons op dat moment omringt. Dit is echter niet altijd mogelijk, omdat we allemaal wortels hebben –sommige mensen hebben diepere wortels dan anderen– die ons ervan weerhouden ons leven volledig achter ons te laten. Zo’n soort verandering vereist namelijk een hoop vastberadenheid en dit is niet iets dat makkelijk te vinden is. Iedereen heeft andere momenten dat hij wil veranderen en iedereen wil in anderen zaken stabiel blijven.

Wat is dan dus beter? Stabiliteit of verandering?

De waarheid is, denk ik, dat er geen goed antwoord bestaat op deze vraag. In werkelijkheid zijn alleen ‘omstandigheden’ echt. Belangrijke momenten waarin we kiezen om ons anker uit te gooien of juist om de zeilen te hijsen en op zoek te gaan naar nieuwe landen. Beslissende momenten waarin we al onze moed naar boven moeten halen. Soms kan ook ergens blijven moed vragen of is weggaan en veranderen de makkelijkste optie. Soms is het ook makkelijker om te blijven zitten waar je zit. En soms verander je van mening en dat mag ook!

Een leven van verandering of stabiliteit

Sommige mensen kunnen er niet tegen om stil te staan. Ze kijken altijd vooruit naar de wijde horizon die voor hen ligt. Ze stappen uit hun comfort zone  Ze hebben het gevoel dat ze verder moeten gaan, op zoek naar nieuwe doelen, nieuwe dromen om werkelijkheid te maken, zodat ze hun hongerige harten kunnen stillen. Hun harten zijn zelden verzadigd. Deze mensen horen simpelweg gewoon niet thuis in routines. Ze komen in opstand en gaan verder op hun eigen reis, waarbij ze de mensen om hen heen, hun herinneringen, vreugden en ook hun verdriet achter hen laten. Een leven met vleugels zal niet altijd waar geluk bieden. Het biedt echter wel een hoop mogelijkheden om je ware essentie te vinden.

En hoe zit het dan met mensen die wortels hebben? Soms worden deze mensen omschreven als conformisten. Als het soort persoon dat op zoek is naar stabiliteit, omdat stabiliteit gelijk staat aan zekerheid en bestemming. Een plek zonder veranderingen, waar je niet wordt geconfronteerd met onverwachte of nieuwe dingen. Een plek van serene kalmte waar je een leven kunt opbouwen aan de hand van je eigen waarden. Soms heb je het even nodig kalm te leven 

De balans vinden

Wie van deze twee zou er gelukkiger zijn? Degene die altijd op weg is? Of juist degene die de behoefte heeft om zijn wortels nog dieper in de grond te laten doordringen? In extreme vorm is geen van beide ideaal. De ware betekenis van het leven bestaat juist precies in de balans tussen deze twee dimensies.
Mensen die altijd alleen maar op zoek zijn naar verandering en beweging, zullen misschien wel nooit rust vinden. Hun bestaan zal altijd gevuld zijn met vragen waar maar zelden een antwoord op wordt gevonden.
Mensen die behoefte hebben aan stabiliteit en zekerheid lopen daarentegen het risico genoegen te nemen met een leven vol leed, alleen maar omdat ze bang zijn voor verandering. Ze kunnen in de val lopen van de gedachte dat het beter is om stil te blijven en geen vragen te stellen, zodat ze er niet achter kunnen komen dat er ook andere mogelijkheden bestaan. Andere opties waar ze misschien wel gelukkiger van zouden worden. Persoonlijk heb ik gemerkt dat ik van sommige veranderingen gelukkig wordt. En ik heb gemerkt dat ik van sommige veranderingen echt gelukkig wordt en soms wordt ik gelukkig om te blijven.

Je zou kunnen zeggen dat het ‘moeilijk is om verliefd te worden op iemand met vleugels, maar dat het ook moeilijk is om iemands wortels uit de grond te trekken.’
Wat echte de moeite waard is in het leven, is jezelf de kans geven om dingen met wijsheid en volwassenheid te voelen en ervaren, waarbij je begrijpt dat het leven is opgebouwd uit een reeks van voortdurende veranderingen. We moeten in staat zijn om alle rusteloze stromingen in het leven onder ogen te komen. Soms brengen ze iets goeds met zich mee en soms juist iets dat minder goed is.

Het belangrijkste is dat je jezelf de kans geeft om elke ervaring te voelen.

Wanneer je geluk voelt, laat je wortels dan diep in de grond doordringen, zodat dit geluk zo lang mogelijk in stand kan worden gehouden en niet aan je zal ontglippen. Wees dapper en accepteer de uitdaging van stabiliteit en bestemming.
Als je op een later moment echter merkt dat dit geluk wordt vervuild door verdriet en pijn, wees dan dapper genoeg om deze realiteit te aanvaarden en verlaat de situatie op een volwassen en integere manier.
Jouw geluk is altijd het belangrijkste in het leven. En een gezond leven heeft zowel vleugels als wortels nodig. In deze eenvoudige wijsheid is balans het sleutelwoord.