vogelverschrikker

Daar sta je dan alleen en verlaten
een glimlach geplakt op je snoet
in jouw kledingstukken vol met gaten
en gerafelde strooihoed.

Daar sta je dan verlaten en alleen
je hebt nog minder dan een hondenbaan
want werkelijk geen één
weet wat jij allemaal moet doorstaan.

Daar sta je dan alleen en desolaat,
maar al beschiet men je met kogels
jij staat altijd paraat
en jij verschikt de vogels!

Daar sta je dan alleen en verlaten,
wat lijk je toch op mij
en wat we allebei vergaten
alleen vallen maakt ons vrij.