Via mijn vingertoppen

Het gestage gedreun dringt saai via mijn vingertoppen binnen.
Schaduwen lijken langer te worden en buigen naar de stille plek waar ik zit.
Ik vertel iedereen dat we geen contact meer hebben,
maar mijn vingertoppen zijn het liegen zat.

Het gestage gedreun dringt saai via mijn vingertoppen binnen.
Ik verken de verstilde geheimen van het leven via mijn vingertoppen.
Het gedreun brengt letters voor mijn ogen, die woorden vormen,
die weer zinnen maken en alinea’s over jou.

Het gestage gedreun dringt saai via mijn vingertoppen binnen.
Vermoeidheid overspoelt mij.
Het vechten tegen de onzekerheid die jij mij brengt,
sloopt mij en verkilt mij.

Het gestage gedreun dringt saai via mijn vinger toppen binnen.
Plotseling voel ik jouw vingertoppen zachtjes onder mijn kin.
De tektonische platen onder mijn huid verschuiven
en mijn voeten en benen beven.

Het gestage gedreun koelt mijn vinger toppen door het koude plastic
als de temperatuur van mijn lichaam stijgt,
omdat het onophoudelijk herinnert
wat mijn geest probeert te wissen

Het gestage gedreun dringt saai via mijn vinger toppen binnen.
Hypnotiserende, verdovende, verkoelende handelingen.
Toch hou ik van ons idiote verbond,
want zij brengt mij poëzie, pijnlijke poëzie.