• focus photography of white mask, masker
    troost gedichten

    Masker

    Je bent jezelf kwijt geraaktverdwaald in verdriet en spijtVeel gepraat en veel gezegd maar nimmer jouw waarheid Al je angsten, al je zorgenHet plezier dat van je is geroofdveilig, stevig opgeborgen in de kluizen in je hoofd Niemand weet wat jij nog voelt ze zien je enkel maar van buiten niemand weet wat jij bedoeltwant je durft je niet te uiten Al je angsten, al je zorgenachter je masker van koud porseleinen ook voel het niet geborgen je doet jezelf het meeste pijn Je voelt je angsten, je verdriet opgekropt alsof je uit elkaar kunt knallen maar je bent echt veilig hier, ach meisje, laat je masker vallen.

  • eenzaamheid, anders zijn,je mag er zijn
    Gedichten,  gedichten over kwetsbaarheid

    Anders zijn (2)

    Op school ben ik gepest want ik was anders dan anderen En hoe ik mijn best ook deed ik kon dat niet veranderen Niemand begreep mijn verhalen en men vond mij te stil en te dikMijn zwakke plekken zo te achterhalen maar ik gaf nooit een kik Over dat ik anders ben kan ik met niemand praten Omdat ik nu eenmaal anders ben is mijn leven eenzaam en verlaten Kon ik maar veranderen misschien is er dan wat minder pijnwat meer gelijk aan anderen kon dat maar zo zijn. Kon ik maar veranderen wat mijn vreemdig zijnwant wat meer gelijk aan anderen dat lijkt me gewoon fijn.

  • Negeer me, zelfgekozen, falen mag
    Gedichten over pijn en verdriet

    Zelfgekozen

    Gevoelens vol verbijsteringverdriet, boosheid, schuldworstelen om voorrangAlles wat er nodig is Heling, tijd en veel geduld. De wereld werd heel kleinStond zelfs even stil Hoewel nabestaanden rouwen kreeg jij altijd alles wat je wil Verzachting zou er kunnen zijn door verdriet te delen met elkaar maar tijdens jouw levenverslond jij de vrede met huid en haar Misschien is er nu eindelijk rust Geen pijn meer, niet meer bang maar jouw nabestaande hebben levenslang.

  • depressie?, gedicht harten, Tranen vallen onhoorbaar van mijn kin op het hoogpolige tapijt. Niets zal met het zelfde zijn
    Gedichten over pijn en verdriet

    Niets zal meer het zelfde zijn

    Tranen vallen onhoorbaarvan mijn kin op het hoogpolige tapijt. Heb jij dan geen gevoel, geen gewetenGeen schuld of spijt. Zware tranen stromen langs mijn wangen naar omlaag Niets zal meer het zelfde zijn na jouw laffe daad van vandaag. Hortend en stotend maakt een onmogelijk snikken zich van mij meesterAls ik besef dat jij over een paar dagenvoor altijd verblijft onder de jasmijn en de heester. De stilte die is hoorbaarnaast het tikken van de klokgeen dag zal meer het zelfde zijnomdat jij te vroeg vertrok Zwarte tranen stromen langzaam over mijn wangen naar omlaag. Niets zal meer het zelfde zijn na die laffe daad vandaag

  • heel me niet, stuk
    Blog,  Dankbaarheid

    Ook jouw “kleine” gevoel mag er zijn.

    Ik las laatst een column in het AD van omdenken. Deze ging over dat leed vergelijk het leed niet minder erg is. Lees deze steengoede column hier. Ik vind het in deze bijzondere tijd extra lastig om mijn gevoel te accepteren, want ik besef ook heel goed dat er veel mensen het slechter hebben dan ik. Er zijn ook mensen die het beter hebben dan ik. Maar ook al is het misschien is iets kleine ook mijn “kleine” gevoel mag er zijn.

  • choas in Hoofd, je leeft maar 1 keer
    Gedichten,  Gedichten over pijn en verdriet

    Je leeft maar 1 keer

    We zouden volgend jaar naar het strandWe hoefden nu niet te gaanEr was een virus en een lockdownWe konden best een jaar overslaan. Je had me beloofd dat we zouden wandelen in mijn favoriete bossen nabij OssEn dan struinen over de Herperduin en heerlijk shoppen in Den Bosch. Je had me nog een hotelletje beloofdJe zou me verrassenMet een tripje naar het noordenwerd het Groningen of Assen? Toen kwam die auto en was je er niet meer Er is voor ons geen volgend jaarEr is geen volgende keer. Nu wilde ik dat we toch waren gegaanYolo, want nu doet het zeer dat we niet konden overslaan Je leeft maar 1…

  • Later
    Gedichten over pijn en verdriet

    Ster

    Lieve knul of mooie meid, voordat je er was was ik je kwijt. Zou je mama’s benen krijgen, praten als je tanteof als opa altijd zwijgen. Je bestond ooiten toch kwam je nooit. Vanaf de twee blauwe streepjes zo bemindmaar nu ben ik moeder zonder kind. Lieve knul of mooie meidvoor je geboren was, was ik je al kwijt. Nooit kunnen levengeen naam kunnen gevenen toch ben je er je bent een ster Nooit mogen levenGeen naam kunnen gevenen toch ben je erIk noemde je Ster