-
Later
Jaren na ons niet genomen afscheidleerde ik over je vrouw en je zoon die maar niet deugen wou. Ik wil je graag zeggen dat het me spijt Jaren na ons onverwachte vertrek leerde ik over je goede corperate baanJe hebt nooit meer aan kunst gedaanen door de stress verslaafd aan zware shag Decennia na ons onuitgesproken vaarwel las ik je naam weer in de krant. Ik zocht je op in het zuiden van Brabantwant ik bleef mijn lieve leve lang vrijgezel Decennia na die ene ruzie, na dat gevechtstond ik voor je in het groen en prevelde ik de woordendie ik liever toendie ik liever bij leven had gezegd.
-
Antwoord me
Ik stelde je een vraagniet iets groot, t was kleingeen antwoord is zo vaagen heel stom, dat doet pijn Ik vroeg je ietsiets kleis over jou, ons en mijik vroeg het niet voor nietseen antwoord voelt dichtbij. Ik stelde je veel vragendie altijd onbeantwoord bleven.Ook al mag van jou er niet over klagen hoe moeilijk is het, antwoord te geven? Ik vroeg je zoveel vragenIk vroeg het om een beetje van je aandachten wat jij niet weetis op hoeveel antwoorden ik nog wacht Ik wil je niet kwetsen Ik wil je niet telkens kwellenmaar hoe vertel ik jou ditzonder je teleur te stellen? Ik vraag me afmijn twijfel doet je…
-
Oordelen
Je denkt dat je me kentJe praatmaar je weet niet wie ik ben Je haat
-
Mijn zon
Ik buig mij doe mijn schoenen uitga zitten , leg mijn hoofd op je schouder terwijl ik mijn ogen sluit. “Hoe was je dag” vraagt een zachte stemZwaar maar nu ben ik veilig bij hem. Volkomen in stilte met rust om mij heenvraagt hij nogmaals zachtwaarom ik ween. Tranen van gelukhoor ik mezelf zeggenwant ze zijn verder niet uit te leggen Hoe zeg ik dat hijde liefste is die ik kenen alleen bij hem kan zijn wie ik ben. Hoe vertel ikwat het diepste in mijn hartje roertdat hij mijn zon isal was deze dag nog zo beroert Ik leg mijn ijzige hand op zijn borsthij rilt even van de…
-
nieuwe maan
Ik wil bij je schuilen. in alle zwarte nachten Zonder tranen huilen zonder woorden in gedachten Ik wil zonder adem gapenzonder vorst sneeuwenmet ogen open slapenals doornroosje voor eeuwen Ik wil naar je vluchtenbij je zijn in afwezigheidZonder adem zuchten de zomer zijn in herfsttijd. Ik wil afwezig bij je zijn Ik kan je niet weerstaanals ik weer eens verdwijn schitter jij als de nieuwe maan.
-
Hij
Gevangen in zijn mooie lachBetoverd in zijn ijzige ogenZijn lijf lekker tegen mij aanIk laat hem nooit meer gaan
-
Het smalle pad
Daar ga ik , stap voor stapover het smalle pad van het levenmet rechts van mijde dorre dode pijn woestijnwaar nauwelijks iets kan leven.
-
De vlinder die niet vliegen kan
Er was eens een vlindergeholpen uit zijn cocon door een man. Er was eens een vlinderDie daardoor niet vliegen kan. De man die met zijn mesheel voorzichtigde cocon op sneedWilde de vlinder helpen maar wist totaal niet wat hij deed. Want uit de cocon komen dat was hard werk, maar hierdoor werkte de vlinderhet vocht uit zijn lijf en werden zijn vleugels sterk De vleugels van de vlinder zijn prachtigmet onweerstaanbaar mooie kleuren. Dat vliegen echter……dat zal nooit gebeuren Dus zit jij huilen op de bank, gewikkeld in een deken?Ga je door tijden die nooit moeilijker leken Ga je door tijdenvan ondragelijke pijnWeet dan dat je niet voor altijdeen rupsin…
-
Ster
Lieve knul of mooie meid, voordat je er was was ik je kwijt. Zou je mama’s benen krijgen, praten als je tanteof als opa altijd zwijgen. Je bestond ooiten toch kwam je nooit. Vanaf de twee blauwe streepjes zo bemindmaar nu ben ik moeder zonder kind. Lieve knul of mooie meidvoor je geboren was, was ik je al kwijt. Nooit kunnen levengeen naam kunnen gevenen toch ben je er je bent een ster Nooit mogen levenGeen naam kunnen gevenen toch ben je erIk noemde je Ster
-
Sneltrein
In weinig woorden wil ik je zo veel vertellenwant soms duren ontmoetingen niet meer dan een paar tellen. In een korte zin mijn leven samenvattendat wat alles voor mij is geweesten dat wat ik van je nodig hebzodat mijn leven weer geneest. Maar het leven gaat zo snel voorbijHet is een super snelle sneltrein. Die alleen maar stopt op de stationsEuforie en diepe pijn. In een korte zin mijn leven samenvattenen niet in hele dikke boekenIk denk dat ik voor de rest van reisen stoptrein moet gaan zoeken. Samen met jou wat langzamer reizendat lijkt me nu eens fijn Ik hoop maar dat die stoptreinniet een station te ver blijkt…
