traan maan, breekbaar
Gedichten,  troost gedichten

Spiegel der natuur

Ik kijk naar de vogels vliegend door de aanstormende nacht
Ze zoeken naar een schuilplaats in bomen en bermen
Ik zoek ook een schuilplaats, warm en zacht
om mij tegen mij te beschermen.

Ik kijk naar het hert op de weg, haar grote ogen,
verschrikt door het licht, niet in staat om verder te gaan.
Dezelfde blik zie ik later in mijn ogen in het water
dat verlicht wordt door de volle maan.

In een flits zie ik een vos met een muis in zijn bek
op weg naar zijn hol, zijn huis.
Ik wil me voelen als de vos, overwinnaar
maar voel me leeg als de muis.

Jij was de vos, de jager en ik was jouw prooi.
Je nam en ik had alles gegeven.
Nu ben je weg
Sta ik alleen in het leven.

Ik kijk naar de vogels in de bomen
Ze rusten, morgen gaan ze weg, naar zuidelijk gebied
Ik rust nu, en morgen ga ik op weg
tot ik ook weer,
alleen
van mijn leven geniet.




Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

%d bloggers liken dit: