
Prikkels(2)
Mijn hoofd zit vol
het voelt alsof het gevuld is met het hardste beton
Je vraagt: wat denk je en voel je?
Niets zeg ik
Hoewel ik wilde dat ik het uitleggen kon
De woorden komen er in piepende wartaal uit
door een dichtgeknepen keel
jouw ademhaling, jouw gefluister.
het prikkelt mij teveel
De prikkels van binnen en van buiten
Hoe uit te leggen
dat ik ze niet kan buiten sluiten.
Ik denk dat niemand mij begrijpt
en met dat gevoel gaan mijn gedachten aan de haal
Alles wat ik dan nog zeg
klinkt enkel en alleen al wartaal
Hoe graag wilde ik dat ik de plaatjes in mijn hooft
naar goede woorden kon vertalen
Hoe ik de prikkels uit kan leggen
in begrijpbare verhalen.
Ik probeer de rust te zoeken
weer in balans te zijn
want op dit moment
doet elke prikkel pijn.
Ik probeer de rust te zoeken
maar voor nu doet elke prikkel pijn
Zal er ooit een momentje komen
dat het in mijn hoofd stil zal zijn?
Lees hier het gedicht: prikkels (1)

