Poezie helpt: Stilte

Soms is het leven best ingewikkeld. Soms zijn dingen zo simpel dat ze ingewikkeld worden. Soms kan een gedicht mij helpen om dingen uit te leggen of een gevoel weer te geven. Vaak doe ik dit door een gedicht zelf te schrijven. Maar soms is er zomaar opeens een gedicht dat mij raakt en precies verwoord was ik wil zeggen.

Waar ik ooit dacht dat ik een door het leven verlegen gemaakte extraverte persoon ben, weet ik nu dat ik toch echt een introvert ben en heel veel stilte nodig heb.
Het is niet altijd uit te leggen. En soms denk ik dat ik de enige ben die daar naar verlangt. Dat ben ik niet. Het onderstaande gedicht van Toon Hermans bewijst dit. En voor de mensen die niet dat ondragelijk verlangen hebben naar stilte.

Zee

Ik wil alleen zijn met de zee,
ik wil alleen zijn met het strand,
ik wil mijn ziel wat laten varen,
niet mijn lijf en mijn verstand.

Ik wil gewoon een beetje dromen
rond de dingen die ik voel
en de zee, ik weet het zeker,
dat ze weet wat ik bedoel.

Ik wil alleen zijn met de golven,
‘k wil alleen zijn met de lucht,
ik wil luist’ren naar mijn adem,
ik wil luisteren naar mijn zucht.

Ik wil luisteren naar mijn zwijgen,
daarna zal ik verder gaan
en de zee, ik weet het zeker,
zal mijn zwijgen wel verstaan.

Toon Hermans (1916 – 2000)

Wat vind jij? Heb jij ook dat verlangen naar stilte? Snapt niemand de stilte, deel dan dit gedicht, misschien snapt dan eindelijk iedereen het belang van stilte.