brandend water, oxymoron
Gedichten over pijn en verdriet,  troost gedichten

Oxymoron

Ik voel me een moron
een oxymoron wel te verstaan
want mij leven lijkt uit niets anders
dan tegenstellingen te bestaan

Ik kan niet tegen harde geluiden
maar mijn huis is echt te stil
Ik wantrouw de meeste mensen
maar alleen zijn is ook niet wat ik wil

Aan verandering kan ik niet wennen
dat lijkt een constante te zijn
Ik kan niet zachtjes rennen
en langzaam hardlopen is niet fijn

Ik voel me niet vooruitstrevend
maar ook niet orthodox
Ik voel me oxymoron
of is het toch een paradox

Ik word langzaam oud
maar blijf jong van hart
en het oude kind van vroeger
leeft in mij, maar nog steeds verward

Ik hou wel van een lolletje
maar snap niet alle geintjes
Ik hou niet van opgelegde regels
en kleur toch binnen de lijntjes

Ik gedraag me soms als baby
ook al ben ik groot
Ik schijn nog steeds te leven
maar voel me soms van binnen dood

Ik voel me een moron
een oxymoron wel te verstaan
want mijn leven lijkt uit niets anders
dan tegenstellingen te bestaan

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

%d bloggers liken dit: