Jij kluizenaar
Gedichten

O, jee

Mijn hartslag lijkt een snelheidsduivel.
Het bloed gonst in mijn oren.
Mijn hoofd bonst, mijn buik raast.
Geruststelling lijk ik niet te horen.

De tranen stromen en blijven,
maar niet van woede en verdriet
Wie begrijpt mij?
Ik niet!

Ik weet niet meer wat ik doe
Zinnige gedacht lijken te verdampen.
In paniek krijg ik geen adem,
al mijn spieren lijken te verkrampen

De tranen stromen en blijven,
maar niet van woede en verdriet
Wie begrijpt mij?
Ik niet!

Ik weet niet meer wat ik doe
De tranen blijven komen
Ben ik gek aan het worden?
O nee! shit, hormonen.




Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

%d bloggers liken dit: