
Niets zal meer het zelfde zijn
Tranen vallen onhoorbaar
van mijn kin op het hoogpolige tapijt.
Heb jij dan geen gevoel, geen geweten
Geen schuld of spijt.
Zware tranen stromen
langs mijn wangen naar omlaag
Niets zal meer het zelfde zijn
na jouw laffe daad van vandaag.
Hortend en stotend
maakt een onmogelijk snikken zich van mij meester
Als ik besef dat jij over een paar dagen
voor altijd verblijft onder de jasmijn en de heester.
De stilte die is hoorbaar
naast het tikken van de klok
geen dag zal meer het zelfde zijn
omdat jij te vroeg vertrok
Zwarte tranen stromen langzaam
over mijn wangen naar omlaag.
Niets zal meer het zelfde zijn
na die laffe daad vandaag

