Mijn zon

Ik buig mij
doe mijn schoenen uit
ga zitten , leg mijn hoofd op je schouder
terwijl ik mijn ogen sluit.

“Hoe was je dag” vraagt een zachte stem
Zwaar
maar nu ben ik veilig bij hem.

Volkomen in stilte
met rust om mij heen
vraagt hij nogmaals zacht
waarom ik ween.

Tranen van geluk
hoor ik mezelf zeggen
want ze zijn verder niet uit te leggen

Hoe zeg ik dat hij
de liefste is die ik ken
en alleen bij hem
kan zijn wie ik ben.

Hoe vertel ik
wat het diepste in mijn hartje roert
dat hij mijn zon is
al was deze dag nog zo beroert

Ik leg mijn ijzige hand op zijn borst
hij rilt even van de kou
en terwijl ik verder ontspan
fluister ik”ik ook van jou?”