mijn muur, eenzaamheid
Gedichten,  gedichten over kwetsbaarheid

Mijn Muur

Mijn handen zijn rauw van de stenen die ik heb terug gelegd
Hij brak mijn muur, heeft elke steen verlegt
Hoe kon ik dat toelaten, waarom bleef ik hem vertrouwen
Nu moet ik weer opnieuw beginnen met de muur te bouwen

De muur wordt breder en groter dan de vorige keer
want afbreken dat wil ik nooit meer.
Ik kon hem niet vertrouwen
En daarom ben ik nu weer aan het bouwen

Ik span nog wat schrik- en prikkeldraad
want om iemand nog toe te laten is het te laat
De mensen zijn koud, bij de haard is het warm
en vriendschap maakt rijk, maar niet zo, dan liever arm.

Ik graaf nog een gracht, maar zonder een brug
er is geen weg naar de mensheid terug
Ik laat niemand binnen, mijn vertrouwen is stuk
en wat jij ervan vind, boeit me geen fuck!

Ik ben niet bang voor de eenzaamheid
Van alleen blijven krijg ik geen spijt
Ik laat niemand binnen, mijn vertrouwen is stuk
en wat jij daar van vind, boeit me geen fuck .

@daniellevinkschrijft

Ik bouw aan deze muur.kijk voor meer gedichten op www.daniellevinkschrijft.nl #nederlands #voorjoupag #gedicht #poem #fypage #fypage

♬ origineel geluid – daniellevinkschrijft

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.