Melancholie

Ik herinner mij sierlijke vegen van groen,
mijn eerste treurwilg.

Elegante paden van bladeren,
die buigen naar hun spiegelbeeld in het water
Ik lag daar in het gras startend naar de wolken,
dromend over later
en nooit lijken de dagen meer zo lang en loom als toen.

Dit gedicht verscheen eerder in dichtend door de seizoenen