Gedichten,  overige gedichten

Meeuwen

In het stadje waar ik ben geboren
krijst een meeuw in weemoed naar de zee.
Ik voel me zo verloren.
Ach meeuw, ik krijs graag met je mee.

Mensen weten het  zo goed
en roepen: wie zoekt die vind.
Ik ga het verlorene tegemoet
en meeuwen dwarrelen in de wind.

Ik loop langs de donkere grachten
in de storm en regen
met mijn sombere gedachten
kom ik niets anders dan meeuwen tegen.

Meeuwen vliegen naar de kust
op zoek naar het getij.
Door de dageraad voel ik enigszins gesust
maar krijs toch: wie zoekt mij!




Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

%d bloggers liken dit: