Maskers (2)

Mijn hoofd rust in jouw schoot
mijn maskers naast ons neergelegd.
Ik mag nu kwetsbaar zijn
en huilen terwijl ik met mijzelf vecht.

Buiten jou moet ik mijn masker dragen
daar mag mijn kwetsbaarheid niet meer bestaan,
want niemand lijkt sterk genoeg
buiten jou wie kan mijn waanzin aan?

Bij jou geen gemaskerd bal,
maar ik wil niet meer naar huis
want met mijn hoofd op jouw schoot
voel ik mij eindelijk ergens thuis.

Zonder masker en toch veilig
Jij absorbeert mijn zorgen
toch moet mijn masker weer op
Nu even niet, morgen!