focus photography of white mask, masker
troost gedichten

Masker

Je bent jezelf kwijt geraakt
verdwaald in verdriet en spijt
Veel gepraat en veel gezegd
maar nimmer jouw waarheid

Al je angsten, al je zorgen
Het plezier dat van je is geroofd
veilig, stevig opgeborgen
in de kluizen in je hoofd

Niemand weet wat jij nog voelt
ze zien je enkel maar van buiten
niemand weet wat jij bedoelt
want je durft je niet te uiten

Al je angsten, al je zorgen
achter je masker van koud porselein
en ook voel het niet geborgen
je doet jezelf het meeste pijn

Je voelt je angsten, je verdriet
opgekropt alsof je uit elkaar kunt knallen
maar je bent echt veilig hier,
ach meisje, laat je masker vallen.

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

%d bloggers liken dit: