Laten we ons verstand volgen
Veel mensen hebben de laatste jaren steeds meer met het gevoel. “Volg je gevoel” is het thema van heel veel mensen. Krop je gevoel niet op maar praat er over en laat je gevoel inwerken en ga er doorheen hoor je steeds vaker. Ondanks dat ik het er eigenlijk mee eens ben wil ik er toch even tegen ingaan. Wil ik toch zeggen volg nu eens je verstand.
Het kritiekloos volgen van je gevoel is namelijk echt niet altijd gezond.
Nadenken over je gevoelens heeft zo zijn nadelen.
We willen onze gevoelens begrijpen vanuit de behoefte hier iets aan te doen. Als je de oorzaak kent kan je er wat aan doen. Maar hiermee helpen we ons zelf niet echt. We helpen onszelf van de regen in de drup, want hoe meer aandacht je ergens aan besteedt hoe sterker dat wordt. En hier heb ik het alleen over jouw gevoelens zelf onderzoeken. Als je jouw gevoelens er ook nog eens uitgooit bij iedereen kan “het probleem” nog veel groter worden.
Als jouw gevoelens positief zijn wil je natuurlijk er aandacht aan besteden. Dankbaarheid, blijheid, geluk zou ik vooral willen versterken en mezelf er in wentelen. Maar als je boos bent of verdrietig wil je daar in blijven zitten?
Ik zeg hiermee niet dat ‘het verstand moet winnen van het gevoel’ en ook niet dat je gevoelens maar moet onderdrukken. Helemaal niet. Het kritiekloos en grenzeloos volgen en ventileren van gevoel is juist vaak bedoeld als een manier om van dat nare gevoel af te komen. Je bent boos en je gooit het eruit omdat je op die manier je woede ‘kwijt’ wilt of het bij de ander neer wilt leggen. De uitdaging is te accepteren dat je boos bent en te verdragen dat dat naar is. Laatst zei een vriendin ik wil mijn gevoel bij haar neerleggen, ik ben zo boos op haar. Ik vroeg haar wat ze daar mee wilde bereiken haar antwoord was dat ze het “kwijt” was. Ik het haar geadviseerd het rustiger aan te doen, te wachten en dan later zonder emotie het probleem aan te kaarten, zo loopt het niet uit de hand.
Klagen kunnen we goed.
Klagen is ook zo iets wat veel mensen goed kunnen en ik ook. Ik ben er een ster in. Klagen verandert wel degelijk dingen maar niet altijd ten positieve zoals ik hier schreef. Daarbij is het kinderachtig en hinderlijk voor je medemens om je emoties constant ongefilterd te uiten en zeker de negatieve emoties.
Hét kenmerk van emoties is dat ze leiden tot blikvernauwing. Als je jezelf niet oefent in beheersing ontneem je jezelf de kans te leren uitzoomen en zaken van meer kanten te bekijken. Het lijkt misschien dat je dicht bij jezelf staat als je je emoties durft te uiten, maar is dit ook zo? Iedereen die wel eens is overvallen door heftige emoties weet dat deze de volgende dag weer anders kunnen zijn.
De robot versus de primitieveling
Het idee dat het inhouden van emoties er voor zorgt dat een robot wordt zonder emoties is onjuist. Juist vanuit het gevoel– je waarden, idealen, dat waar je in gelooft en je principes – heb je die ruimere blik nodig, waarin ruimte is voor de belangen van anderen en voor je eigen belangen op langere termijn. Als je in de emotie schiet mis je die ruimte; dan is er alleen de reactie van het kleine kind, de korte-termijn-visie van de primitieveling. Heftige emoties laten vaak alleen gedachten toe die die emoties bevestigen.
Gelukkig is emotionele intelligentie aan te leren. Dit is echter vaak een langdurig proces en niet altijd makkelijk.
Zelf merk ik dat ik stapje voor stapje vooruit kom door mijn principe van dankbaarheid. Doordat ik dankbaar wil zijn is er geen ruimte voor boosheid, verdriet en andere heftige emoties. Hierdoor kan ik makkelijker naar de andere kant van een verhaal kijken en is er meer ruimte om in oplossingen te denken, om eventueel compromissen te sluiten en om vooruit te komen ipv van stil te staan.
Als we toe blijven geven aan onze emoties zonder er over na te denken, zonder te kalmeren dan komen we voor we het weten in een real life Jerry Springer show als we daar al niet in beland zijn met al die nieuwe politieke stromingen die niet nadenken, maar eerst schreeuwen en daarna nog meer schreeuwen.
Zullen we afspreken dat we de volgende keer ons emoties er niet zomaar uitgooien , maar hou ze bij je en deal ermee!
