Je mag balen! Je mag je rot voelen

Soms zit het leven niet mee. Je voelt je k*t. Bent gedwongen, al dan niet tijdelijk, met krengen en b*tches om te gaan. Je probeert dankbaar te zijn en vrolijk en positieve gedachtes te hebben,maar het helpt allemaal niet. En weet je soms is dat helemaal niet erg. Soms is een dag niet gelachen geen probleem en soms mag je best Sikkeneuren. Als een dag positiviteit niet meer genoeg is is dat dan erg?

Nee, wanhopig proberen je goed te voelen werkt averechts. Ja, ik zeg dat. Als je niet meer dankbaar kunt zijn en het vooral niet meer kunt voelen betekent dit vaak dat er iets mis is. Onder het tapijt vegen van deze emotie is helemaal niet altijd goed.

Emoties zijn belangrijke raadgevers.

Emoties hebben nut. Angst zorgt ervoor dat we aan gevaar ontsnappen. Kortdurende stress geeft ons focus, verdriet helpt zaken een plekje te geven. Dingen missen en heimwee hebben,  geven ons een gevoel dat we ergens bij horen en leert ons de waarde van dingen. Maar ja waar je vroeger moest wegrennen voor een sabeltandtijger of hard moest lopen om die mammoet te vangen wonen vele van ons nu in een Vinex wijk en daar heb ik nog nooit een mammoet gezien. Jij wel?

Precies daarom is het beter jouw negatieve emoties te accepteren en begrijpen. Waarom voel je iets, en wat gebeurt er met je? Je kunt bij het verlies van een geliefde wel denken: ‘Zo, het is ronduit k** en vervelend dat ik verdriet voel maar hé het heeft geen nut bij de pakken neer te zitten, dus ‘hup, en door!’’ Of bij een baan niet (meer) bij je past, allerlei rationele redenen aanvoeren waarom je er wél blij mee zou moeten zijn om die knagende onrust weg te wuiven. Het zou heerlijk makkelijk zijn, maar helaas: emoties als verdriet of pijn laten zich best even wegduwen, maar woekeren onderhuids verder – en dat maakt je ziek of op andere manieren ellendig. Je krijgt hoe dan ook de rekening gepresenteerd. Oók als het om relatief kleine kwesties gaat, zoals jezelf er te snel overzetten als er op je werk iets misging of iemand je een streek levert. En ja ik heb hIer helaas ervaring mee. Dit werkt dus niet.

Emotionele Flexibiliteit is beter dan starheid.

Je dus niet wanhopig vast houden aan dingen die eerder werkten, vasthouden aan mantra’s die nu niet meer werken. Je houding, jouw woorden en jouw daden zijn dan niet meer in overeenstemming met wie jij op dit moment bent. En voor eventjes is dat ok, maar het moet niet te lang duren. Te lang   niet jezelf zijn of je emoties verstoppen kan zorgen dat je overspannen, depressief of neerslachtig wordt.

Niet zwelgen en doordraven, want daar word je slachtofferig zielig van, maar dus simpelweg stilstaan bij wat je voelt. Je kunt dingen van je afschrijven, van je af praten, maar er door heen gaan is nodig.

Aan positief denken kleven ook nadelen. 

Je kunt te veel je best doen waardoor je meer stress krijgen. Je kunt teleurgesteld raken omdat je het toch niet bereikt. Wispelturig omdat je niet bij jezelf blijft en ankerloos geen stormen kunt doorstaan.
Het beste blijft dus eerlijk en oprecht naar jezelf kijken en als het teveel wordt dan mag je best huilen, boos worden of zelfs weggaan.

Stop met vechten tegen jezelf.