Is het egoïstisch om van jezelf te houden?

Is het egoïstisch om van jezelf te houden? Mag je van jezelf houden en wat als je dat niet doet? Eigenliefde wordt vaak in verwarring gebracht met Egoïsme. Maar is dat terecht?

perspectief

Het ligt eraan vanuit welk perspectief je het bekijkt. Juist, omdat je van jezelf houdt en dat het voor jezelf nodig is om bepaalde keuzes te maken,, kan het zijn dat je omgeving op dat moment vindt dat je egoïstisch bent. Vanuit hun eigen perspectief bezien.
Vanuit jouw perspectief vindt je je beslissing juist liefdevol, omdat je wellicht een hoger doel wilt bereiken, of bijvoorbeeld een bijzondere studie wilt doen, om uiteindelijk voor velen een helper, leraar of voorbeeld te zijn.  Maar laten we het simpeler bekijken. Je moet niet voor niets eerst je eigen zuurstof masker opzetten voordat je een ander kunt helpen. Jouw omgeving ziet het helemaal niet als liefdevol als je eerst jouw zuurstof masker op zet, maar hoe kan je een ander helpen zonder zuurstof. Hoe kan je een ander liefde geven zonder zelfliefde?

Tegenstrijdig

Soms is het zo tegenstrijdig. Wat voor de een zijn voordeel is, is voor de ander een nadeel en noemt jou dan egoïstisch. De waarheid ligt bijna in het midden. Maar nog het meeste bij jezelf! In het leven ontkom je er niet aan om keuzes te maken. In je werk, je relaties of bijvoorbeeld je spirituele ontwikkeling.
Alles hangt met elkaar samen. We zijn allen met elkaar verweven. Wanneer iemand een besluit neemt, betekend dat voor een ander een consequentie. Op zijn minst creëer je bij een besluit, voor de ander een verandering.

Verantwoordelijkheid nemen

Besluiten nemen vanuit liefde voor jezelf, en de consequenties voor de dichtbije betrokkenen daarin mee laten afwegen, is mooi en liefdevol. Verantwoordelijkheid nemen voor je leven en je dierbare naasten. Het is niet altijd de gemakkelijkste en kortste weg, maar wel de meest leerzame, respect,- en liefdevolle weg. Ook voor jezelf.
Wanneer je besluiten kan nemen vanuit eigenliefde én liefde voor je omgeving zal dat altijd scheppend en groeiend zijn. Een beslissing zonder liefde getuigd van weinig eigenliefde. Waardoor er steeds weer iets stopt in het leven. Er is geen stroming en daardoor kan er niets groeien. Ook dat komt veelvuldig voor in vele levens-issues.
Wanneer jij het gevoel hebt ‘slachtoffer’ te zijn van een besluit van een ander, besef dan dat de ander alleen maar jouw pijn aan je spiegelt. Deze pijn zat al ergens in je.

Welke situatie het ook is. In ieder geval vaak lastig en verdrietig maar ook erg leerzaam.
Ga van jezelf houden! Het is een teken dat het tijd wordt om van jezelf te gaan houden. Om eigenliefde te creëren. Laat je kwade gevoelens over jezelf en de ander los, stop met negatief over jezelf en de ander te denken en praten. Hoe lastig het is. Je bent het waard.
Omdat je het waard bent. Die waarde zien, dat is eigenliefde!

Stop met anderen gelukkig maken

Denk jij dat het doel van jouw leven is om anderen gelukkig te maken?
“Ik ben gemaakt om anderen gelukkig te maken”Als jij vindt dat jouw leven draait om het gelukkig maken van andere mensen, dan heb ik misschien vervelend nieuws voor je. Anderen gelukkig proberen te maken is een eindeloze klus die in de meeste gevallen zijn vruchten niet afwerpt.
Jouw geluk is maakbaar, maar het geluk van een ander is dat niet. Jij kunt iemand in de letterlijke zin niet gelukkig maken. Je kunt iemand vrolijk maken, iemand helpen om op zijn eigen leven te reflecteren, maar je kunt iemand geen geluk laten ervaren door wat jij doet.

Je eigen geluk opofferen
Meestal als mensen zich storten op het gelukkig maken van anderen, dan doen ze dit door middel van opoffering. Ze offeren een deel van hun leven op zodat een ander (bijvoorbeeld een partner, broer, zus, zoon of dochter) zich gelukkiger kan voelen. Zodat hij of zij goede mogelijkheden krijgt.
En hoewel deze daad van opoffering voortkomt uit een intens gevoel van liefde, is het op de lange termijn geen houdbare situatie. Want wat heb jij de mensen die je liefhebt te bieden als je jezelf opoffert? Wat heb jij als mens te bieden als je jezelf wegcijfert, je leven volledig wijdt aan anderen?
Precies, steeds minder. Want op de lange termijn ben jij jezelf aan het verwaarlozen. Misschien niet lichamelijk, misschien niet in je uiterlijk, maar je verwaarloost jezelf in je hart. Je verwaarloost jezelf als mens, waardoor er steeds minder ‘mens’ overblijft voor de omgeving om van te genieten.
Werk aan jezelf, en verrijk de mensen om je heen. Opoffering is nobel, het is een daad van nederigheid en onbaatzuchtigheid. Maar is het de juiste oplossing voor het vraagstuk? Is opoffering echt een goede manier om de mensen om je heen gelukkiger te maken?
En is er tussen opofferen en egoïsme nog een weg? Want kun je wel voor jezelf kiezen als je je kinderen het allerbeste wilt bieden?
Voor jezelf kiezen is niet per definitie een daad van egoïsme. Dat kan het zijn, maar het hoeft niet. Het is in veel gevallen een wijze en strategische keuze.
Wanneer jij goed voor jezelf zorgt, jezelf de ruimte geeft om jezelf te ontwikkelen en te groeien als persoon, zul je uiteindelijk gelukkiger worden. En hoe meer jij groeit, hoe verder jij je ontwikkelt, des te eenvoudiger het is om gelukkig, rustig en in balans te zijn.
Blijf tijd nemen voor je eigen ontwikkeling Het beste dat jij te bieden hebt zijn niet jouw offers. Het beste dat jij te bieden hebt ben jij. Jouw volle persoonlijkheid die tot zijn recht komt. Het beste dat jij de wereld kunt geven is een gelukkige versie van jezelf, helemaal in balans en overlopend van liefde.
Door tijd te nemen voor je eigen ontwikkeling heb je de mensen om je heen uiteindelijk meer te bieden. Jij wordt een lichtpunt in hun bestaan. Niet omdat je jezelf wegcijfert, maar omdat je bent wie je bent. Liefdevol, rustig, inspirerend.
Een persoon waarvan ze kunnen leren, die ze inspireert het beste uit zichzelf te halen. Iemand die de wereld verrijkt vanuit overlopende liefde, niet vanuit opoffering.

Heb jij nog tips hoe je kan leren van jezelf te houden?