In jouw armen

Warm als de zeer lichte aanraking van de vorst
koud als de pasgeboren zon van een vroege morgen
verweven we tegenstellingen in ons leven
jij zorgeloos, ik vol met zorgen.

Mijn hart kan steeds meer geven.
Er is steeds minder dat mij gewoon overkomt
Ik rust, alleen,
maar ik weet dat je komt.

Ik verlang naar jouw aanraking,
zo teder dat het pijn doet.
Dan kan de storm razen en tieren
maar ik weet dan in jouw armen is het goed.