Ik wil niet meer alleen digitaal
Gedichten over pijn en verdriet

Ik wil niet meer alleen digitaal

Ik voel me alleen.
Je lieve woorden geven minder troost,
zonder knuffel of die arm om mee heen.

Sinds februari maar een paar maandjes ouder
toch voel ik minder kracht en minder steun
zonder je hand op mijn schouder.

Ik lees je discussies, harde woorden allemaal
en ze raken mij vele malen harder
zo enkel digitaal.

Ik weet dat niet iedereen dit zo zal beleven
en ik weet heel goed dat dit virus mensen dood
maar zo op afstand, dat vind ik geen leven.

Zo digitaal communiceren wil ik niet
omdat je via het scherm
mijn ingehouden tranen nauwelijks ziet.

Ik voel me alleen.
Je lieve woorden geven minder troost,
zonder knuffel of die arm om mee heen.

Alleenstaand en niemand een knuffel mogen geven
Huidhonger en eenzaamheid door 1.5 meter
Echt zo wil ik niet leven.

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

%d bloggers liken dit: