Levensles 7: Iedereen heeft zijn eigen waarheid.
Levenslessen. Je leert ze gedurende het leven, van het leven. Toch gaat er veel kostbare tijd verloren aan spijt, paniek, angst en uitstel gedrag om deze lessen te leren. Soms kan je van de levenslessen van iemand ander leren. Of soms helpen ze je de jouwe eerder te bereiken. Daarom bespreek ik ze nu, een voor een. (52 stuks, elke week 1) Misschien dat jij het meteen op kan pakken. Misschien dat jij er niet (nog) een half leven over hoeft te doen.
Deze week levensles 7: Iedereen heeft zijn eigen waarheid.
De Waarheid
Je denkt misschien dat ik nu geloof dat er geen waarheid is, maar in bijna alles is er een waarheid. De waarheid is de werkelijkheid zoals deze nu manifesteert. Echter de werkelijkheid is ontzettend complex.
voorbeeld één
Stel de domtoren stort morgen in. (ik hoop het niet) Ik zeg jou dat de domtoren in Utrecht staat, maar dat is dan dus niet meer zo. Als ik dat nog niet gehoord heb is mijn waarheid veroudert, niet meer waar. Maar als jij niet met overtuigend bewijs kan komen geloof ik niet zomaar dat de domtoren weg is.
Voorbeeld twee:
Er was een stad waar alle inwoners blind waren. Op een dag kwam de koning. De koning reed op een olifant. De blinden in de stad waren ontzettend nieuwsgierig naar de olifant en zes van hen gingen snel de koning op zijn olifant tegemoet. Ze hadden geen idee van de vorm en het uiterlijk van de olifant en probeerden ieder door te voelen er achter te komen wat voor dier de olifant was.
De eerste blinde man liep op de olifant af, maar viel toen hij tegen de flanken van de olifant aan botste. ” De olifant is een een soort muur van klei die in de zon gebakken is”, concludeerde hij.
De tweede blinde man voelde een slagtand van de olifant, en riep: ” Wat kan er zo rond en scherp zijn? De olifant moet een speer zijn!”
De derde man voelde aan de slurf. “Aha,” zei de derde blinde man, “de olifant lijkt nog wel het meest op een slang.”
De vierde man voelde aan poot van de olifant. “De olifant moet wel een boom zijn!”
De vijfde man raakte het oor van de olifant aan: “de olifant nog het meeste op een waaier lijkt.”
De zes man pakte de staart: ” de olifant is een touw.”
Bovenstaand verhaal is een bekende saga uit India en laat zijn hoe we soms gewoon maar een klein stukje van de waarheid zien.
Lees ook: De hele olifant in beeld
De waarheid en sociaalmedia
In Rusland is een hele fabriek die nepnieuws maakt (zie hier brandpuntplus) Valse berichten ondermijnen ons vertrouwen in elkaar. Dit is wat er nu gebeurt. Hoewel ik hoop dat we de weg naar elkaar weer vinden is er op dit moment sprake van polarisatie.
Kijk hieronder nog even naar een filmpje waar in Arjan Lubach uitlegt waarom mensen vaak echt nog hun eigenwaarheid zien. Hoewel ik geen oordeel geef over de feiten, merk ik wel dat de wereld van iedereen alleen maar kleiner wordt en hierdoor is er minder begrip. Nu we ook voorlopig niet kunnen reizen zal dit alleen erger worden.
En nu?
Kritisch denken begintbij zelfkritiek. Je eigen gedachten hoeven niet waar te zijn. Je kan je altijd vergissen. Falen is prima en fouten maken mag. Ongelijk gelijk hebben is geen Nederland. Als mensen je gelijk dom noemen als je anders denkt of oprechte vragen hebt, laat dan maar gaan met deze mensen kan je niet discussiëren.
Leer een goed gesprek voeren. Luister naar elkaar. Je kan soms gewoon beslissen dat je oneens bent met elkaar. Lees en luister veel naar echt mensen, wie weet komen we allemaal een beetje dichter bij elkaar.
Want alleen samen komen we door de moeilijke tijd.
Lees hier de andere delen in deze serie:
Eén reactie
Samantha
Een van mijn beste vriendinnen en ik hebben weinig gemeen. Toch gaan we al lang samen mee en hebben we het altijd enorm gezellig.
Niet specifiek omdat we zo tegenstrijdig zijn, maar omdat we dat van elkaar accepteren en respecteren. We hebben elk onze eigen waarheid, maar staan open voor de inzichten van elkaar.
Dat maakt het leven nu juist zo interessant, vind ik, dat iedereen anders is. En we geloven misschien ook allemaal wat anders, maar het punt is niet om je gelijk te halen, maar om elkaar daarin te respecteren.