Het smalle pad

Daar ga ik , stap voor stap
over het smalle pad van het leven
met rechts van mij
de dorre dode pijn woestijn
waar nauwelijks iets kan leven.

Daar ga ik dan stapje voor stapje
over het smalle pad
met links van mij
de scherpe, zware rotsen van verdriet,
van niet gehuilde tranen
en ingehouden woede die niemand ooit nog ziet.

Daar ga ik dan
het koele duister van de toekomst in
Niet wetend wat of waar die toekomst is
Daar ga ik dan
wetend dat ik ook in die toekomst
jouw leiding mis

Daar ga ik dan
wankelend en bibberend
Ik kan jou niet aan dit zelfde pad binden
Daar ga ik dan
Zonder jouw steun
moet ik de balans weer vinden.

Daar ga ik dan
nog niet stabiel te been
Daar ga ik dan
de goede toekomst in
maar wel
alleen.