Het is NIET persoonlijk: 4 tips hoe om te gaan met kritiek
Ik denk dat ik een bovenmatig gevoelige persoonlijkheid heb, met kritiek kan ik echt niet omgaan. (Dit kwam wel een beetje uit de persoonlijkheidstest) Hoe vriendelijk, professioneel en doordacht het ook gebracht wordt: ik klap er gewoon acuut van dicht. Laatst had ik een klein akkefietje aan de hand, laat ik zeggen dat het een kwestie was van iets dat als goed bedoeld advies en ineens wás het daar: een fysieke reactie. Ik hield meteen mijn mond, voelde het bloed uit mijn hoofd stijgen, mijn benen werden week en alles in mij begon te kolken. Van binnen natuurlijk, want ik zei niets meer terug. Ik voelde me een slecht mens, zo simpel was het. Het klinkt misschien overdreven, maar ik heb er echt nog dagen last van gehad. En de persoon in kwestie negeer ik sindsdien alsof ik daar het eeuwige leven mee kan verwerven, en dat blijft voorlopig ook wel even zo als het aan mij ligt. Niet een volwassen reactie van mijn kant, Ik weet, maar ook ik moet roeien met de riemen die ik heb.
Uiteindelijk ging zelfs de storm in mijn hoofd liggen. Maar wat mij bezighield was waarom iemand zoveel invloed op mijn kan hebben. Het gaat uiteindelijk toch allemaal over angst voor afwijzing, want wie gevoelig is, is vaak ook een pleaser. Een pleaser zijn is best ingewikkeld, want het iedereen naar de in maken kost ontzettend veen energie en is eigenlijk onmogelijk. Al die tijd en energie die ik stop in het gelukkig proberen te maken van anderen staan mijn eigen geluk in de weg. Dat verzin ik niet zelf hoor, dat las ik ooit op een tegeltje in de bijenkorf en die zijn altijd waar, dat is algemeen bekend.
Het is natuurlijk wel echt vervelend als je zoveel last hebt van kritiek en het zorgt er voor dat je de goede dingen, de positieve feedback, ook gewoon niet meer hoort. En dat is verschrikkelijk, dat moet ophouden, vandaag nog. NU. Maar hoe dan?
Goed nieuws, internet staat vol met strategieën hoe je kunt omgaan met kritiek. Ik vond er een paar die mij wel wat lijken. Ik hoop dat jij er ook wat aan hebt.
1 Het is niet persoonlijk
Al denk jij dit als gevoelig mens van wel, altijd en overal, maar het is dus gewoon niet zo. Nee, echt niet. Niemand is zoveel met jou bezig als jij zelf. Nee, zelf niet je BFF. Doe een stap naar achter. Tel tot 10. Wat een ander zegt gaat niet altijd over jou en jij bent het niet. het gaat niet over jou?
2. Wat een ander zegt gaat niet over jou
Op je 25e heb je 219.000 uur geleefd. Op je 50e 438 000. Bijna niet te bevatten hoeveel uren dat is. En een enkel persoontje brengt je nu uit je evenwicht. Er is geen reden om onzeker van die ander te worden: jij weet heel goed wie je zelf bent. Denk maar eens aan al die uren die achter je liggen.
3.Pieker nooit alleen
Want dat is dodelijk voor gevoelige mensen, voor je het weet is het een totaal pandemonium aan zinnen en gesprekken in dat hoofd van ze, en is rust en een beetje afstand van het gebeurde ronduit onmogelijk geworden. De enige manier om dát weer stil te krijgen is door er met iemand anders over te praten. Met een echt persoon dus, niet met dat gemene stemmetje in je hoofd. Stop dus met erover piekeren, pak je telefoon, bel die vriend of vriendin en praat erover. Het lucht op als een dolle. Is er geen vriendin, vriend of moeder? Je zal verbaasd zijn hoeveel mensen toch even willen luisteren. Je mag om hulp vragen.
4. Geef jezelf liefde
Dus iedere keer dat je verdrietig, teleurgesteld, gekwetst of onbegrepen bent weet jij: je bent goed, leuk, je bedoelt het goed en je doet wat je kunt met de kennis die je op dit moment voor handen hebt. Zodra je beter weet, zul je beter doen. Wees dus maar zacht voor jezelf en laat wat empathie op jezelf los. Je bent ook maar een mens. Je hoeft jezelf niet te verdedigen.
