Het huwelijk was niet altijd wat je denkt!

Ahh,het huwelijk. Het roept visioen op van een lief jong koppel, naast elkaar,hand in hand terwijl ze dromen over de toekomst samen tot in hun laatste oude dagen. Mensen verwachten dat je bij elkaar blijft tot in lengte van dagen en misschien zelfs een groot gezin. Je houd van elkaar en steun elkaar en blah blah blah. Persoonlijk geloof ik niet zo in een huwelijk of zelfs niet in een monogame relatie. Lees hier mijn bijzondere kijk op de liefde. Ik ben blij dat ik in deze vrije tijd leef, maar het huwelijk is niet altijd wat het nu is geweest. Voor een boek dat ik wil schrijven over relaties was ik opzoek naar informaties over bijzondere relaties en heb wat dingen over de geschiedenis van het huwelijk gevonden. De zaken waar ik het meest over verbaasde deel ik hieronder. Misschien kan ook jij er iets van leren.

Mensen trouwden niet met liefde.
Eeuwen lang werd liefde in het huwelijk beschouwd als kinderachtig. Vele wijsgeren voorspelden als ooit liefde in een huwelijk kwam dit het einde van het huwelijk zou betekenen.
In het oude Rome werd aangenomen slecht was voor mannen en vrouwen om verliefd te zijn. Seneca, de filosoof, zei dat er niets meer onzuiver was dan een man die van zijn vrouw houdt als van een minnares.
Het advies in de 18e eeuw was om te trouwen met iemand die je kon verdragen! Meer dan een eeuw later kwam pas het liefdeshuwelijk opgang.

Mensen waren niet blij om te trouwen.
In de oude tijd werd er werd veel mensen gedwongen tot een huwelijk. Vaders beslisten meestal wie met wie trouwden.
Vierduizend jaar geleden in Mesopotamië was het huwelijk gelijk aan slavernij. In het jaar 400 A.D waren veel kerkambtenaren fel gekant tegen het huwelijk dat het beschreven werd als slavernij.

Mensen trouwden niet met baby’s.
Mensen zijn door de eeuwen heen getrouwd om zoveel redenen, maar nageslacht was niet altijd de reden. Ze trouwden omdat ze eenzaam waren, omdat hun familie een geit nodig had, omdat hun ouders het zich niet konden veroorloven om hen eten te geven, omdat ze hun politieke positie moesten versterken of omdat de vrouw stierf en een man een nieuwe nodig had.
Kinderen krijgen was vaak een gevolg van getrouwd zijn, maar was niet het hoofddoel. Zeker niet altijd voor de adel als er al veel erfgenamen waren.

Vrouwen hadden geen inspraak en geen rechten.
Mannen beslisten. Vrouwen waren vaak niet meer dan het “bezit”van de man.
Het was het recht van een man een meerdere vrouwen te hebben, en minnaressen en concubines.
Monogamie is eigenlijk een relatief nieuwe, westerse uitvinding.

Mensen bleven niet voor altijd samen.
Scheidingen zijn van alle eeuwen. Hoewel de kerk het moeilijk probeerde te maken scheiden mensen al eeuwen van elkaar. Zowel de Grieken als de Romeinen maakten scheiding mogelijk.
Dankzij Henry VIII die met de katholieke kerk brak en zijn eigen kerk oprichtte, om met Anne Boleyn te trouwen, raakten we er iets meer aangewend. In de 19e eeuw voorspeleden met al het einde van het huwelijk omdat er zo veel mensen scheiden.