Gedicht: dromen ik weet dat je gaat
Gedichten,  gedichten over de liefde

Haar gevoel, zijn verstand

Met ingehouden adem hopend
en een ondeugend ritme in haar hart
slentert ze naast hem
met haar gevoel, zijn verstand verward.

De spanning is te snijden
als zij die bank bereiken
en als haar hoofd zijn schouder raakt
lijkt het wolkendek te wijken.

Ze wil met hem zoenen
in het warme licht
maar hij duwt haar zachtjes weg
want hij luistert naar zijn plicht

Het leven stroomt voor haar naar de verkeerde kant
Hij is walgelijk lekker en toch trouw
Hij zet haar weer af bij het station
en gaat terug naar zijn onwetende vrouw




Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

%d bloggers liken dit: