glazen muiltjes
Ik loop op schoenen van glas,
gemaakt van de scherven
van wat ons leven was.
Stukjes gebroken glas gelijmd tot de schoenen die ik draag
Jij liet los en alles leek
slow-motion en traag.
Het lopen op deze wankele hakken
is zwaar
Ga ik door,
zal ik weer vallen, niet waar?
Onze dromen gingen voorbij
jij liet los
We zeiden vaarwel, goodbye, adios
Onze wegen gingen uit één en kwamen weer samen
We vatte bijna vlam, toen we elkaar namen.
Telkens kwam je terug en
gingen we weer uit elkaar
Je ging van mij telkens weer terug naar haar
Als wij doorgaan met dit geklooi
vallen we samen
maar dat vind ik mooi.
