Gedichten,  troost gedichten

Later

Je had het boek kunnen sluiten.
Ik had het kunnen dichten
Er is hoop,
voor een tijd samen, na onze plichten.

Jij opende wat knelde
en rekte op wat wrong.
We kozen niet dezelfde weg
daar op de zevensprong.

Ik verwar mezelf met jou
ik verwar mezelf steeds meer
Je bent nu wel weg
en later ben je er toch weer.

Jij valt mij aan met lege woorden
Mijn glimlach die jou muren breekt
toch is er hoop voor morgen
Nu het zonlicht al verbleekt

Ik heb je lief,
jij bent geen hater
We bewaren onze waarheid
als een leugen voor later

Ik heb je lief
dat is geen schijn
en weet je
later kan al morgen zijn.




Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

%d bloggers liken dit: