Gedichten,  overige gedichten

Cookies

Ik moet bijna van mijzelf braken
als ik je naam typ in de zoekbalk midden in het beeld.
Ik wil weten hoe het met je gaat, over je waken.
Ik wil dat je mij weer omhelst en streelt.

De computer vult je naam direct,
cookies hebben de zoekterm herkent,
voor jou privacy geen respect.
Graag ben ik het die het schend.

Ik besluit jou te blokkeren
en voor de cookies “ctrl” “shift” “delete”.
Dat zal je uit mijn digitale wereld weren,
alleen werkt mijn offline hoofd zo niet.

Ik wil je graag vergeten.
Ik wil afstandelijk zijn en koel
dus heb ik alle Oreo’s maar opgegeten
zodat ik heel even niets meer voel.




Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

%d bloggers liken dit: