een blikje prik
Gedichten over pijn en verdriet

Een blikje prik

De druk in hoofd wordt almaar groter
Ik voel me net een blikje prik
en je blijft maar schudden
tot ik in mijn woede stik

Een zwakke plek zoekend
om daar in alle hevigheid
te blijven drukken
tot het splijt.

Ik voel me net een blikje prik
geen kopje water
Ik spui mijn woede
spijt volgt later.

Sissend, spuitend,
met een grote kracht
De woede moet eruit
wat had je dan verwacht?

Zo onrustig, zo veel gevoel
Zo verschrikkelijk gepassioneerd
Maar als ik leeg ben, weet ik,
ik heb na al die jaren nog niets geleerd.

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

%d bloggers liken dit: