Depressie?

Als het leven mooi is
waarom voelt het dan zo koud?
Als wat jij zegt waar is
waarom voelt het nieuws zo oud?

Waarom toch die leegte?
Waarom  lukt mijn leven niet?
Waarom komen er telkens tranen
van oprecht verdriet?

Waarom heb ik die pijnlijke herinneringen
aan wat had kunnen zijn?
Hoe kan de toekomst zeer doen
en doet wat nooit geweest is pijn?

Wat er niet was,
dat zal nooit komen.
Alleen maar gebroken beloftes
En niet uitgekomen dromen.

Ben ik soms niet goed genoeg?
Had mijn droom daarom geen kans van slagen.
Of was het soms, om dat ik,
Mij zonder het te weten heb misdragen?

Toen de zon niet langer op kwam
en de nacht voor altijd bleef.
Nooit zijn er antwoorden,
omdat ik de enige ben die schreef.

Wat niet was
dat zal niet komen.
Door dat wat niet bedoeld was om te zijn
blijft er voor mij niets anders
dan mijn stille zielepijn.

Dit gedicht is in een aangepaste versie eerder gepuliceerd in mijn bundel “schaduw van de liefde“