De werking van dankbaarheid

Ik ben nog maar net een paar maanden bezig met het concept leven uit dankbaarheid.
Het gaat met vallen en opstaan en soms verval ik mijn oude negatieve gedachtenpatroon. Een paar weken geleden nog,  zoals ik zaterdag al schreef, verdween alle dankbaarheid als sneeuw voor de zon.

Toch merk ik verschil.  Ik kan bijvoorbeeld nu positieve gedichten schrijven. Zoals je hier kunt lezen. Ik ben trots op dit gedicht en ik ben dankbaar dat ik gegroeid ben. Mijn volgende gedichtenbundel zal dus ook een stuk minder zwaar zijn dan de eerste. Het zal veel vrolijker zijn. Het gedicht van vandaag zal daar ook zeker een onderdeel van zijn.

Ik vind het moeilijk aan te geven waar dit nu vandaan komt. Wat er verandert is dat ik nu wel vrolijke, goede gedichten kan schrijven. De laatste weken begrijp ik echter wel beter hoe het werkt met dankbaarheid.

Gevoelens van dankbaarheid gaan  simpelweg  niet samen met negatieve emoties.

Ik ben of kwaad, teleurgesteld, verdrietig en negatief of dankbaar voor alles wat ik kan en heb. Hoe kan ik boos zijn op iemand als ik dankbaar ben voor zijn vriendschap. Dat gaat niet samen. Door te kiezen voor dankbaarheid blijf ik niet lang boos. Ooit na mijn verblijf in Zuid-Afrika schreef ik “don’t cry Because it’s over, smile because it happend.”
Ik schreef dat wel, maar meende het toen niet. Nu zou ik dat menen. Wat betreft Zuid Afrika meen ik dit nu ook. Ik wil erg graag nog eens terug, maar ben dankbaar dat ik er geweest ben.
Gister heb ik twee uren verloren, tenminste zo voelde het eerst. Ik moest luisteren naar een spreker die ik na een kwartiertje al niet mocht. Ik wist niet waarom, maar omdat ik dit blog over dankbaarheid moest schrijven, wilde ik dankbaar zijn. Ik ben deze man dankbaar. Ik heb zijn boodschap niet onthouden, ik irriteerde me aan zijn goedkope humor en het voelde als hele lange uren.
Maar irritatie en dankbaarheid gaan niet samen. Ik ben hem uiteindelijk dankbaar. Ik heb gezien hoe de boodschap verloren kan gaan als je spreekt zonder liefde voor je publiek, als je niet oprecht bent en neerbuigende woorden gebruikt. (verkleinwoordjes) Ik heb ontdekt wat het verschil is tussen motiveren en beinvloeden. Ik ben dankbaar dat ik mij niet heb laten beinvloeden en dat ik mijn motivatie zelf behouden heb. Ik ben dankbaar dat ik een blog ga schrijven over het verschil over beeindvloeden en motiveren.

Dankbaarheid helpt mij door lastige perioden van stress of verdriet heen.

Door te focussen op wat ik wel kan is het niet erg dat ik andere dingen niet kan of minder goed kan. Het is dus niet zo erg dat ik zo weinig positieve gedichten kan schrijven. Maar juist zonder deze druk lukt het opeens wel.
Daarbij, door dankbaar te zijn voor wat ik wel kan, krijg ik veel meer energie om deze dingen ook goed te doen, waardoor ze nog beter lijken te lukken. Ik ben dan nog dankbaarder, krijg nog meer energie ervan waardoor het nog weer beter lukt. Ik kom in een soort opwaartse spiraal.
Natuurlijk ben ik wel eens verdrietig of boos. Ik heb ook echt nog wel vaak stress. Dat mag ook. Ik ben een mens. Ik lijk er de laatste maanden alleen minder lang in te blijven hangen.
Ik heb zelfs momenten dat ik me zowel verdriet of gestressed voel, maar tegelijkertijd vrolijk en zelfverzekerd. Dit is een hele bijzondere ervaring voor mij. De negatieve emoties nemen mijn leven niet geheel meer over.

Dankbaarheid zorgt ervoor dat ik veel meer geniet van de dingen die ik meemaak in mijn leven.

Ik leef veel bewuster. Misschien is dit wat mensen mindfullnes noemen. Ik ben mij bewuster van de dingen om mij heen en geniet daardoor meer. Zo schreef ik vorige week over mijn ervaring op het station en hoe ik geen haast had. Ik genoot op mijn bankje op het station.
En ook die man van gisteren. De uren waren minder verloren dan ik dacht. Ik besef weer hoe belangrijk oprechtheid en liefde is.

Ik vergelijk mezelf minder met anderen. 

Door jezelf te vergelijken met anderen word je minder gelukkig. Doordat ik dankbaar ben voor wat ik kan en wat ik heb hoef ik mezelf niet meer te vergelijken. Ik ben goed zoals ik ben voor dit moment.
Ik vergelijk mezelf alleen nog maar met mezelf.(ook hier schreef ik een gedicht over. Lees dat hier) Als ik kijk naar dat hoopje ellende eind 2011 dan ben ik heel trots op hoe ik nu ben.
Ik wil zeker nog wel veranderen. Ik wil sterker worden. Ik wil dit nieuwe gevoel van dankbaarheid en tevredenheid meer verankeren, want ik merk dat ik nog steeds soms onterecht onzeker ben. Ik ben soms ook nog steeds onterecht emotioneel of boos.

Ik heb minder behoefte aan materiële dingen.

Ik ben dankbaar voor de spullen die ik heb en heb dus minder spullen nodig. Ik hou meer geld en meer energie  over voor de leuke dingen om te doen en voor dingen die ik nodig heb of echt gelukkig maken. Ik heb dus minder geldzorgen.

Al met al is dit een positieve verandering. Ik voel me veel vrijer.
Ik ben daar dus ook weer dankbaar voor.
Ja, het komt absoluut goed met mij! Nee, dat zeg ik verkeerd. Het is goed zoals het is!