De lange nacht

Wolken bewegen sneller en sneller
donker en zwart omrand.
Bliksem scheurt.
Donder brult.

De poema trekt zijn klauwen in.
Het gekraak is oorverdovend.
Ik sta stil van angst.

Het monster groeit.
Tranen rollen over mijn wangen.
Het stormt in mijn hart.
Wie raakt de bliksem.

Jij staat naast me
Ik wil gillen dat je weg moet gaan,
maar ik brul als de poema
en sla mijn klauwen uit.

Je houd me vast.
Je laat je verwonden
en samen kijken we
hoe het licht sterft,
de lange nacht begint.