-
Ontwaakt
Ik wil vrijheid, maar alles draait om pegelsMoet ik het spel spelen enkel volgens jouw regelsWie ben jij om mij regels op te leggen Wat heb jij over mij te zeggen Ik ben geen schaap, geen slaper ook geen schutsvrouw of strijdergeen kraker of kaper Ik ben geen bondgenoot en geen bevrijder Speel je spel, maar laat mij er buiten laat mij maar zitten waar de vogels fluitenIk ben wakker en maak me zorgenover het leven na morgen. Een nieuw begin dat is wat ik hoopgeliefd zoals mijn dromenwaar onschuldigen tot elkaar kunnen komen maar onschuld dat is niet te koop. Ik ben geen schaap, geen slaperook geen schutsvrouw of…
-
Heel me niet.
Het leven heeft zijn trucjes en streken,bestaat uit stromen en rustige beken maar als ik van de waterval valkom ik ooit echt wel weer aan wal Het leven raakt mij soms met stenen maakt mij aan het lachen, laat me wenenHoewel mijn leven kraakt en knarst Ik ben mezelf, ook als ik barst. Mijn probleem hoeft niet door jou te worden opgelost en van inspirerende pijn niet door jou verlost Gewoon omdat ik nu gebroken ben betekend niet dat jouw hulp erken De barsten van mijn levenhebben mij mijn uniekheid gegeven.en ondanks dat jij het niet zietHeel mij niet. Ik vraag je ondanks mijn pijnlaat mij weg de mijne zijn…
-
Ik weet niet eens je naam
Het vuur in je ogen is zo hypnotiserend als de bliksem die door de duisternis snijdJe groene ogen en rode haren doen me denken aan kerst De kracht van je glimlach verkoopt ieder tandpasta merkDe manier dat je voeten bewegen brengt disco weer en voque Mijn hart klopt nu alleen voor jougehypnotiseerd en vol verlangen Ik zie alleen nog jou en ik weet niet eens je naam.
-
Zelfgekozen
Gevoelens vol verbijsteringverdriet, boosheid, schuldworstelen om voorrangAlles wat er nodig is Heling, tijd en veel geduld. De wereld werd heel kleinStond zelfs even stil Hoewel nabestaanden rouwen kreeg jij altijd alles wat je wil Verzachting zou er kunnen zijn door verdriet te delen met elkaar maar tijdens jouw levenverslond jij de vrede met huid en haar Misschien is er nu eindelijk rust Geen pijn meer, niet meer bang maar jouw nabestaande hebben levenslang.
Dit vind je misschien ook leuk
Je leeft maar 1 keer
Angst en boosheid
Niets zal meer het zelfde zijn
-
Niets zal meer het zelfde zijn
Tranen vallen onhoorbaarvan mijn kin op het hoogpolige tapijt. Heb jij dan geen gevoel, geen gewetenGeen schuld of spijt. Zware tranen stromen langs mijn wangen naar omlaag Niets zal meer het zelfde zijn na jouw laffe daad van vandaag. Hortend en stotend maakt een onmogelijk snikken zich van mij meesterAls ik besef dat jij over een paar dagenvoor altijd verblijft onder de jasmijn en de heester. De stilte die is hoorbaarnaast het tikken van de klokgeen dag zal meer het zelfde zijnomdat jij te vroeg vertrok Zwarte tranen stromen langzaam over mijn wangen naar omlaag. Niets zal meer het zelfde zijn na die laffe daad vandaag
-
Eenzaam
Soms heb ik verdriet en weet ik niet waaromHartpijn, buikpijn en voornamelijk zielepijn. Ik verlang naar dat moment, dat ik als kind gelukkig kon zijn. Soms moet ik opeens huilenstromen de tranen over mijn gezichtIk weet alleen niet wat er is en weet ook niet wat mijn pijn verlicht Soms voel ik me eenzaamdan voel ik mij zo alleen.want als niemand je begrijptwat heb je dan aan 100 000 mensen om je heen Ik heb nergens zin in Geen zin om in bed te blijven of juist er uit te gaan Geen zin in school of werkIk kan de hedendaagse wereld gewoon niet aan. Ik hoor nergens bij en dat…
-
Kwetsbaar (6)
Ik voel me kwetsbaarals ik mijn echte zelf naar buiten laatHet is niet veilig om mezelf te zijnDurf ik het? Vind ik liefde of verraad? Ik pas me aan Probeer te doen wat men mij vraagt Een braaf meisje dat iedereen behaagt. Maar van binnen ben ik andersIk zie alle onrechtvaardigheid Ik zie de pijn en voel het knellen van de tijd De eenzaamheid die maakt mij boosen triggert mijn paniek maar ik durf het niet te zeggen want de wereld die is ziek. Ik voel me kwetsbaar Als ik vertel hoe ik de harde wereld zie Ik voel me kwetsbaar Zelfs in mijn eigen Poëzie Ik voel me als…
-
avond tranen (2)
De geur van rozen bezwangerd de avond van ergens in de verre verte hoor ikeen ukelele en ik begin te dansenWie kijkt en Wie stoor ik? Ik denk aan dat dansende tropische meisje met donkere ogen en zo prachtig Mijn huidige bestaan is saaiIk verlang weer naar jachtig. De westen wind proeft bijna zout mijn huid voelt droog als de woestijn Zo’n mooie avond niet in jouw armen dat doet meer dan pijn. De avond eindigt in een zwoele nacht Met sterren in overvloedEn totaal onverwachtvraag ik me af wat je doet. De droge grond maakt de nachten heet Mijn huid droog als de woestijn dat jij niet mijn zoute…
-
Gezellig eenzaam
In de verte hoorde ik het geluid van een bel niet voor mij, ze bleven op het geasfalteerde pad Zij waren als mijn leven, gingen voorbij, te snel Ik wende mijn gezicht richting de stad. Ik zag de lichtjes omdat de avond vielin mijn schoenen ontstond een ijzig voetenbad,Net als in de spelonken van mijn ziel Langs de donkere weg haastte ik mij alleen terug naar de stad waar de straten nu verlaten waren Er liep niemand anders door de straten heen Geen stromen van mensen zoals eerdere jaren Geen gezellig geroezemoes, maar ook geen stinkende vreemde lijvenEn hoewel ik het gevoel niet kon verklarenZou ik het als gezellig eenzaam…
-
Stormen
Ik ben niet mijn demonen, maar zij zijn wel een geheel van mij. Zij zijn de wreedheden die ik heb geleden Zij zijn mijn storm, mijn eb en vloed, het getij. Mijn demonen komen vermomd als orkanen Wolken verbleken mijn schoonheidDe stormen van hormonen zijn niet te stopen Daarna weer spijt Ik ben niet mijn demonenIk ben niet mijn tranen en ik ben niet de regen Maar hoe hou ik in vredesnaam Die demonische tornado’s tegen. Dit gedicht verscheen eerder in mijn bundel “dichtend door de seizoenen“
