traan maan, breekbaar
gedichten over de liefde,  gedichten over kwetsbaarheid

Breekbaar (6)

Schud me
tot mijn verdriet mij verlaat
tot er niets meer is
van mijn woede en mijn haat

Schud me
tot mijn hart zo mooi breekt
dat je het met liefde weer kunt nieten
en het zwarte weer verbleekt

Verbrijzel mij
tot je het kwaad weg kan zeven
en alleen de liefde overblijft
Ik zal het je vergeven

Verbrijzel mij
het oude moet stuk
en opnieuw beginnen
als basis van ons geluk.

Hou me vast
stevig in je armen
Snikkend, bevend
blijf me verwarmen

Hou me vast
tot ik genees
tot ik weer heel
ontdaan van al mijn vrees

Kus me
tot ik je vertrouw
kus me
omdat ik van je hou

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

%d bloggers liken dit: