avond tranen
Gedichten over pijn en verdriet

avond tranen (2)

De geur van rozen bezwangerd de avond
van ergens in de verre verte hoor ik
een ukelele en ik begin te dansen
Wie kijkt en Wie stoor ik?

Ik denk aan dat dansende tropische meisje
met donkere ogen en zo prachtig
Mijn huidige bestaan is saai
Ik verlang weer naar jachtig.

De westen wind proeft bijna zout
mijn huid voelt droog als de woestijn
Zo’n mooie avond niet in jouw armen
dat doet meer dan pijn.

De avond eindigt in een zwoele nacht
Met sterren in overvloed
En totaal onverwacht
vraag ik me af wat je doet.

De droge grond maakt de nachten heet
Mijn huid droog als de woestijn
dat jij niet mijn zoute tranen droogt
dat doet meer dan pijn



Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

%d bloggers liken dit: