Assepoester

Jaren was ze gekleed in lompen met een bezem gewapend
probeerde ze mensen te mijden.
Hard werkend, stinkend en misbruikt
kon iedereen zien hoe ze moest lijden.

Niemand zorgde voor haar, haar gevoel
laat staan voor haar gedachten.
Op het diepste punt kon ze alleen nog maar huilen
in de duisterste en donkerste nachten.

Toen kwam er een rijke prins
hij werd tot over zijn oren verliefd op haar.
Hij redde haar, nam haar mee,
want voor hem was zij onweerstaanbaar.

Jaren kleedde jij je in lompen
en achter je muurtje probeerde je iedereen te vermijden.
Hard werkend maar de situatie leek uitzichtloos
en iedereen zag jouw lijden.

Niemand zorgde voor jou of jouw gevoel.
Jij had alleen je eigen gedachten.
Overdag was je sterk,
maar hoelang waren de nachten.

Maar jij bent geen assepoester
Voor jou kwam de redding door jezelf en niet door een man
Jij bent een echt een stoer wijf
omdat jij het helemaal zelf kan.