Alleen zijn heeft mij geheeld.

Ik ben er even uit geweest. Ik kon de afgelopen weken niet goed schrijven. Mijn hoofd was te vol. De wereld bekeek ik weer door een mist. Het was geen writers block, het was ook niet dat ik nu zo ontzettend veel stress had. Mijn daadkracht was minder geworden, door een gebrek aan echte diepe ontspanning. Ik ben er nu een weekje tussen uit geweest, naar een huisje in het bos. Niemand was bij me en ook geen mensen gesproken. Het was helend. Ik moet dit vaker doen.

Niet alle ontspanning is ontspanning

Ik merkte tijdens mijn retraite dat er een verschil is tussen ontspanning en ontspanning. Dat filmpje op netfilx dat ik in het huisje in het bos keek was heel anders dan de films die ik thuis kijk. Thuis kijk ik netflix omdat ik “moet”ontspannen. In het huisje keek ik omdat ik even wilde ontspannen. Dus ik kan iedereen aanraden om gewoon even in een andere omgeving te zijn en al doe je de zelfde dingen als thuis het zal toch anders aan voelen.

Alleen zijn doet pijn

Alleen zijn kan pijn doen en ik heb het niet over eenzaamheid. Als je lange tijd echt alleen bent wordt je met jezelf geconfronteerd en dat kan pijn doen. Ik was een dag alleen, en een dag in het bos en ik moest opeens zo huilen. Ik weet niet precies waarom er was eigenlijk geen reden voor, maar het heeft mij zo opgelucht. Het was ook helemaal niet erg om te huilen daar in het bos, niemand die het zag.
Als je op jezelf bent, krijgen je hersenen alle ruimte En dat kan zinnige nieuwe ideeën geven over jezelf en de wereld. Gedachten, ideeën en ervaringen kunnen sudderen, zonder dat je daar nu zo actief mee bezig bent. Het is bekend dat o.a. Beethoven, Descartes en Newton het merendeel van hun leven alleen doorbrachten. Creativiteit heeft ruimte en tijd nodig om zich te kunnen ontwikkelen in de persoonlijkheid die ‘alleen’ kan zijn.
Ook mij heeft deze week weer genoeg creativiteit gegeven en ik kan weer schrijven.

Ruimte voor eigen ideeën.

Wanneer je ruimte maakt voor je eigen ideeën, verwacht dan niet gelijk ‘de’ oplossing. Je eerste stap in deze richting is heel belangrijk omdat deze volledig je koers gaat wijzigen voor de toekomst. Tijd voor jezelf vrijmaken schijnt alleen te mogen als het een doel heeft zoals bv. een studie. nodig hebt? Omdat er dan een schuldgevoel opspeelt? Omwille van een studie mag je een ander vragen om voor je kinderen te zorgen? Maar zomaar tijd voor jezelf niet? Dit is een kijk op het leven waarbij je jezelf tekort doet.

Prikkels

Alleen in het bos gaf mij een gevoel van vrijheid en van stilte. Die stilte, alleen maar vogels die floten en het ruisen van de wind. Het was geweldig en zo rustig. Na die huilbui verwijderde de mist zich uit mijn hoofd en voor het eerst sinds meer dan 2 jaar voelde ik geen enkel spanning. (behalve mijn benen misschien van het wandelen).
Zo juist toen ik dit stuk begon te schrijven probeerde ik mij te concentreren, muziek op de achtergrond, de buren zongen een beetje vals mee met hun muziek, er klonk een boor en geen vogels en geen wind in de bomen. Heel langzaam merkte ik dat mijn hoofd mistig begon te worden. Niet heel erg.
Prikkels dus. Ik kan er blijkbaar nog steeds niet zo goed tegen. Klasieke muziek in mijn oren met mijn headset deed wonderen.
Verder laat ik me vaak “sturen” door alles om mij heen, maar door echt alleen te zijn, was ik echt “in controle”. Ik ben weinig mensen tegen gekomen deze vakantie en eigenlijk geen bekende, geen afleiding dus.
De ideale vakantie dus voor een introvert en nogmaals ik moet echt dit vaker doen.