Achter het masker

Ik blijf lachen
anders zien ze het verschil
en stellen ze vragen
waarop ik niet antwoorden wil.

Ik hou het masker op
al doet dat soms pijn.
Het valt niet mee
een groene appel tussen de rode te zijn.

Ik blijf lopen
Ik blijf aan de praat
omdat ze anders misschien zien
dat het niet goed met mij gaat.

Ik wil schrijven,
praten vind ik niet fijn.
Het valt niet altijd mee
het witte schaap tussen de zwarte te zijn.

Ik wil niet meer, verder
mijn schoenen vol lood,
maar ik moet blijven ademen
anders ben ik snel dood.